türk halkının kibar insanı sevmemesi

; normal davranınca tepene binerler. ne zaman hafif atar gider yapsam hemen bana saygı duyuyorlar. acayip bir şey bu. nereye gitsem aynı şeyi yaşadım. bu ülke insanı döven söven baba figürünü seviyor. bunlara beş öğün sopa üç öğün aşağılama lazım sopa derken fiziksel şiddet demiyorum psikolojik şiddete uğramaya bayılıyorlar. yoksa sizi sevmiyorlar. iş yerlerindeki patronlar neden hep sert? çünkü işçinin hoşuna giden bu. bir gerçektir.

aslında türk halkı kibar insanı çok sever. çünkü gözlerinde kibarlık enayiliktir. enayi de yolunur.
ustaya kibar davranırsın yarım yamalak iş yapar fazla para alır, markette kibar olursun sıranı kaparlar, okulda kibarlık edersin sınıfta en ezilen sen olursun, mahallede paket servis yapan işletmeye kibar görünürsün en son senin yemeğin gelir. ama haklarını yemeyeyim, müşteri hizmetleri çalışanları kibar davranmak zorunda kaldıklarından bu tiplerle o kadar muhatap oluyorlar ki bağlanıp kibar kibar konuşunca çok mutlu olup gerçekten yardımcı oluyorlar. onlar hariç diyeyim.