türk halkının türk halkını aşağılaması

türkiye'de bir tane insan evladı yoktur ki türk halkını aşağılamasın.
herkes kendini halkın içinden soyutlayıp halkın geri kalanını yadırgama, aşağılama çabasında.
kardeşim bu halk sen ben değil miyiz? sen değilsen, ben değilsem kim lan bu halk?
her konuda halkımızın cehaleti, halkımız şöyle salak, halkımız bilgisiz vb. çeşit çeşit tanımlamalar yapılıyor.
türkiye ister istemez dünyaya entegre bir yaşam biçimi seyretmektedir.
virüsün en cafcaflı döneminde çıkıp vatandaşına isyan eden italyan belediye başkanının söyledikleri senin mahallene uymuyor mu? mizah anlayışı dahil her şeyin evrenselleştiği bir dönemde bir topluma bu kadar yüklenmenin amacı nedir?
toplumdan bu kadar şikayetçi olmanız, kendi fikirlerinizi toplumun tümüne dikta etmenizin manası nedir? herkes sizin gibi düşünüp, sizin gibi yaşayacak diye bir şart yoktur, olmayacaktır, olmamalıdır. bunu iyi bir özümseyin artık.
halk deyip dışladığınız toplumun içinde bizzat siz de varsınız, kendinizi soyutlama çabanızdan ne zaman vazgeçeceksiniz?

değerli roma halkına saygılarımla.

maalesef çok sık karşılaştığım durumdur üzüyor insanı.
hep bir kendini bir şey zannetme çabası içinde insanlar.
türk dizilerine yaklaşımdan bile belli oluyor.
türk futbolcularına türk olmaya sürekli bir aşağılama içinde insanlar.
havalı zannediyorlar kendilerini.
havalı zannediyoruz kendimizi.

hayatında bir kez bile olsa yabancı kaynaklardan haber takip etmemiş, evinde oturup bilgisayar oyunlarıyla kendine bir hayat kurmuş ergenler gibi bilgisizce yorumlayan insan modeli.
kendini kültürlü ve bilgili bir insan olarak lanse edebilme özgüvenini taşımaktadır.

aşağılamadan ziyade eleştirilecek yüzlerce mevzu var. bunları sadece türküz diye dile getirmemek gereksiz romantizmdir, kuru milliyetçiliktir, gözünü kapatmaktır. rahatsız olunacağına dikkate alınıp, düzeltilme yoluna gidilmelidir. eleştiriye hönkürmekle problemler çözülmüyor.

eleştirdiğimiz kişiler halkın çoğunluğunu oluşturduğu için gerçekleşen olaydır.

aşağılanması gereken aşağılanmalıdır. yanlış yapana yanlış denilmelidir. aman üzmeyelim, aman tadımız kaçmasın diye diye bu hale geldik. herkese gerektiği gibi davranılmalı.

üst düzeyde bencil oluşumuzdan kaynaklıdır.

twitter, instagram vb. platformlara bakarsanız ülkedeki en kötü olaylara dahi gelen yorumlarda o olayın ekmeğini yeme ve iyi/kötü şan şöhret kazanmaya yönelik dengesiz bir kibir olduğunu görürsünüz. cinayet olur biri çıkar ben daha iyi bilirim bu işleri der, depren olur en çok ben uyarmıştım sizi der, hastalık olur ben arkadaşlarıma hep maske taktırdım der biri vs.

bu kibir sürdükçe değişmeyecek ve daha da yozlaşacak olan toplumumuzun fragmanını yaşamaktayız.

eleştirilecek o kadar çek şey var ki büyük bir çoğunlukta seri eleştiri aşağılama olarak algılanıyor.

herkes herşeyden bıktığı içindir.
ınsanlar ne yana baksa, bir sorun, bir olumsuzlukla karşılaşıyor.
bu da artık bir noktadan sonra çekilmez hale geliyor ve herşeye isyan etme güdüsü ortaya çıkıyor.

ancak gözden kaçan şu var.
şikayet eden aynı zamanda şikayet edilen durumunda.
ama o olayın sadece şikayet eden bölümünden bakıyor meseleye ve bu yüzden de herkesin şikayet ettiği bir yapıyla karşı karşıya kalınıyor.

herkesin şikayet edip, bunu değiştirmek için hiçbirşey yapmaması da bu kısır döngünün sürüp gitmesine sebep oluyor .

kendimiz beğenmez yine kendimize kalırız. karşıyı eleştiririz ama kendimizi asla değiştirmeyiz. bizi değiştirmek için önce ''ben''den başlamak gerek.

türk halkından başka halk görmeyen türk halkının, kendilerini çok zeki, çok güzel, çok akıllı, çok entellektüel, çok bilmem ne... sanmasından dolayı, o dandik beyinlerinde kurguladıkları insan modeline türk halkını da uydurma çabasından kaynaklı.
ama bilmezler ki herkesin tuttuğu kendine...

bu aşağılamak değil, eleştirmektir. herkesin olduğu gibi bizim de eleştirilecek birçok şeyimiz var. ne zaman bunu kabul edip, eleştirileri dikkate almaya başlarız o zaman belki biraz ilerleriz.

sol frame'de başlıklara bakınca nedeni daha net anlaşılır.

bölmeyi ayrıştırmayı taraftarlığı ve hatta ki holiganlığı oluşturmayı başardıklarının göstergelerinden sadece bir tanesidir.

başka hiç bir ülkede bu kadar aşağılık kompleksi görülmez.

hak edene, hak ettiği değeri vermektir.diğer ülke insanları harika denmiyor.ama yaşadığımız toplumun daha bilinçli, duyarlı olmasını istemek de suç degil sanırım.

elestiri asagilamak olmus. herkes etrafini bir sekilde elestirir, cunku insanlik olarak beyinlerimiz etrafimizdaki problemleri gormeye yönelik evrimlesmistir. bizi hayatta tutmaya yarayan seylerden biridir bu, ayni zamanda bizi beklenti icine sokup rahatsızda eder.
bu sadece turkiyeye ozgu degil ayrica. mesela bizim ben merkezci tavirlarimizdan biridir, sadece bizde oldugunu dusunmek bazi seylerin.
ıstediginiz ulkeye gidin, heryerde aynı durum var. egitimlisi egitimsizi, yaslisi genci, zengini fakiri farketmeksizin ayni seyler.
birakin takmayin bukadar.

ülkemizde kendini yere göğe sığdıramayan çook zeki arkadaşlar çoğunlukta olduğu için kendi kendini eleştirmeyi aşağılamak olarak görmeleri normal.

insanın kendindeki hataları görmesi erdemdir.

sıklıkla karşımıza çıkan durumdur. bir abim dedi ki:
--sen milleti hor görürsen, ona yüce milletim diyen kişiye oy vermeleri kaçınılmazdır.