türk insanının kendi kendinin doktoru olması

doktora gitmemek için önce kendi kendini tedavi etmeye çalışır. eğer yapamazsa internette o da olmazsa komşular başta olmak üzere sağdan soldan duyulan amaçsız bilgilerle kendi kendilerini iyileştirmeye çalışırken hastanelik olup doktora giderler.

bir insan ne diye kendine eziyet eder ki hiç anlamam, minicik bir sorunda olsa doktora gideceksin, belki minik ama hayati bir konudur.

yapmayın, etmeyin. böyle amaçsız şeylerle zaman kaybetmeyin. aksine kendinize zarar verirsiniz.

bahsettiğim şeyler ufak yaralanmalar vb. değil vücutta oluşan ağrılar gibi konular. aktara gidip bir dünya absürt malzemeyi kaynatıp içip iyice hastanelik de oluyorlar. görünen bilinen durumlar.

bir ağrı için ilk başta gitmezsin ama sürekli tekrarlıyorsa bir zahmette sağdan soldan, internetten değil konunun ehlinden, uzmanından destek alınır. fakat gel gör ki bizde her şeyi ben bilirim anlayışı var.

sağlık bu kadar basite indirgenmemelidir. kendinizi seviyorsanız sağlığınızla oynamayın. profesyonel insanlardan yardım alın.

aslında her şeyi doktordan beklememek güzeldir. ama doktordan daha iyi bildiğini iddia edince işin güzelliği kaçıyor.

aslında insan bir noktada kendi kendinin doktoru olmalı zaten. sigara alkol vb. uyuşturucu ve zararlı maddelerden uzak durmalı, her gün çok basit birkaç fiziksel aktivite ile ( sabahları ısınma , şınav, mekik vs ) ilerleyen yaşlardaki kas ve kemik hastalıklarının önüne geçilebilir. biraz da beslenmeye dikkat edildiği taktirde oldu da bitti işte. extra bir durum olmadığı sürece doktora gerçekten ihtiyaç yok arkadaşlar. en ufak bir ağrıda sızıda hemen ilaçlara haplara abanmanın da gereği yok. çünkü bunlara vücut zamanla tolerans geliştirecek ve birdahaki sefere daha büyük bir doz gerekecek. sağlıklı günler uzun ömürler herkese !

e haliyle kendine değer vermeyen savaşçı kadınlar olarak kendi doktorluğumuzu kendimiz yapıyoruz geçer geçer bir şey olmaz diyip hastalıkları dertleri bir güzel bastırıyoruz

mabadda soğan, kahve telvesi gördü bu gözler. yara yerine kadın pedi yapıştıran amca efsaneydi. akıntıyı emer evladım demişti. çavuşun etrafına kasık bölgesine tüy dökücü losyon krem v.s sürüp 2. derece yanıkla gelen emmi cansın.

olmazsa olmazımızdır kocakarı ilaçlarımız.

kendi kendimin psikoloğuyum diyerek bu kategoriye girmiş bulunuyorum.
kendini gerçekten tanıyan biri olarak çeşitli terapiler bile denedim. (asla profesyonel degil. çeşitli hobiler falan edindim. bence hepsi de terapi yöntemi)
mutlu olmanın formülünü bir şekilde buluyorum. ya da öyle zannediyorum. bir yerde tıkanacakmışım gibi hissetsem de şimdilik iyi gidiyor.

olması gerekendir. sadece tıp alanında değil, din dahil her alanda kendiniz araştırıp, akledip doğruya ulaşmalısınız. yok eğer uzman denilen kişilere aklınızı teslim ederseniz, dünya ve ahiretinizi her an kaybedebileceğiniz bir koyun oldunuz demektir.

bizde ki sağlık sistemi ile doktora çok kolay erişim sağlıyabiliyoruz bu her zaman iyi bir şey değil bence.pandemiyle birlikte insanlar gerçekten zor durumda olduğunda ,şikayetler dayanılamayacak düzeye geldiğinde gitmeye başladılar,demek ki olabiliyormuş.yurt dışında saglık sistemi pahalı olan ülkelerin birinde benzin istasyonunda hastalıklar(basit,sıradan hastalıklar) ve nasıl tedavi edilebileceği ile ilgili kitap görmüştüm,insanlar bu sayade böyle durumlarda hangi ilaçları kullanmalı daha bilinçliler ve gidip bir marketten ilaç alıp kullanabiliyorlar,boş yere de sağlık sistemini meşgul etmiyorlar.

basit bir hastalığı için 5 doktorun 5'i de farklı teşhis koyduysa demekki. o da 6. teşhisi de ben koyarım, benim dediğim olur demiştir.

ben kendimin (yok)toruyum.