türk kızları neden bu kadar sıkıcı sorunsalı

(bkz: beğenmiyorsan sevmeyebilirsin).

geneli gold digger olduğu için öyle.

bir türk kızına sıkıcı oldugunu soylemek, papa'ya "sen aslinda müslümansın" demek gibi bir sey.

türk kızi asla sıkıcı olmaz. ya sen onu anlamiyorsundur ya da o kendini sana anlatmak istemiyordur. aksi düsünulemez.

soru güzel efendim.
ben diyorum ki biz güzel sevemiyoruz sevilmiyoruz. hep bir özenti hep bir işin içinde başka şeyler arama. hep bir tedirginlik. kimse kendisi olamıyor. göstermek istiyoruz çok şeyi bsskalarina. kanıtlamak sanki.
bir de gezmek görmek yaşamak gerek ki sıkıcılık üzerimizden gitsin. tekrara düşmeyelim.
avrupalılar bizim kadar anı anlatiyor mu acaba.
eskiyi yaşıyor mu.
gezdikçe yaşadıkça paylaşırsın biz okul ev iş arasına akrabalar arasına birikim kaygısına sıkıştık.
okuduğumuz kitaplar başkasına göstermek için. filmler anlatmak için bir kaygı aracı oldu sanki.
statü işte etiket tavrı.
bu da bizi sıkıcı yaptı.
bunu dedim beni kinar mı. ne düşünür.
o zaman sohbette bir çerçeve arasında gelip gidiyor.
erkeğin araba para konuşması cinsellik teması gibi.
kadının belli zaten aşağı yukarı konu o değil.

kadınlarda rahat konuşamıyor işte maalesef toplum olaraktan sorunluyuz. ilgi gösterse başka göstermese başka. bir konuyu konuşsa başka .
o zaman devam memleket nere. bu konuda daha uzun yazmak istiyorum bir ara.

türk karısının dırdırı çok. eğer kafa dinlemek istiyorsanız 30 yaş üstü olanlarla ilgilenin. ben şahsen 30 altı karı gördüğümda yokmuş gibi davranıyorum.

şu "kadınlar neden", "erkekler nasıl" başlıklarının soyu kurusun. yok arkadaşlar öyle tek bir tarife sığan erkek, kadın yok. ama evet türkiyeliler olarak karnavalsız, ritüelsiz bir hayata hapsolduk. son konserler biraz biraz kırdı bu karanlığı. mutluluk durumlarını idealize ederek ona mülkiyetle ulaşma çabası var. popülist, endüstriyel bir tarife biat. başkalarından alıntılanmış bir fikri yaşamak. ona ulaşamadıkça daha kırgın, ulaştıkça yanılmış olmak.. mutlulukla ilgili fikirlerimiz sakat. ekonomi de büyük engel. toplum büyük engel. bu toprakta bir değer, bir şarkı, bir türkü, tabiat ve hayat yokmuş gibi.. burada bir mutluluk pratiği hiç olmamış gibi.

çoğumuz aile yaşamımızda da sosyal olarak aktif, mutlu ve kutlamalı bir hayatta yetişmedik. dolayısıyla dışarıdan öğrenmek zorunda kaldık iyi yaşamayı. buna bozuğuz. anne babayı (fedakarlıklarına rağmen) kendi hayatlarına terk edip (biraz da suçlulukla) dışarıdaki hayattan çaldığımız bir şey oldu mutluluk. ilişki içindeki sıkıcılık daha oradaki meseleyi, travmaları bulmuş olmayı gereksiyor. oradan tut gel partnerini nasıl seçtin, kendini ne kadar tanıdın ve anlam kodların ne. sorun, genelde seçmeyi bilmemektir.

son olarak, değerli olan hızsızdır, emek ister. o da muhakkak sıkıcı, acıtıcı bir mücadele gerektirir.
törk közlörö nödön bö ködör sököcö öböböböböbö

not: erkeğim birader