türkçede dört sayısının etimolojik kökeni

amatör görüşüm basit bir yaklaşıma dayanır.
dürtmek fiilindeki '' dürt '' sözcüğü, baş parmağı hariç tutarak diğer dört parmağı birleştirerek yapılan dürtme hareketi ile ilintili olarak ortaya çıkmıştır.
birini, bir şeyi dürterken dört parmak bir araya getirilir ve ileri itilir.
dört yada dürt sayısı buradan evrilmiştir....

pır, eki, uç, dürt, baş...