türkçeleştirilmiş yer adlarının hala benimsenmemesi

geç osmanlı ve erken cumhuriyet döneminde zamanın ideolojisine uygun olarak kürtçe, zazaca, ermenice, rumca, lazca, arapça vb. dillerdeki irili ufaklı yerleşim yerlerinin adlarının türkçe adlarla değiştirilmesine rağmen halkın bir asır ve birçok jenerasyon geçtikten sonra bile resmi işler hariç hala eski adları kullanması durumudur.

kendimden örnek vermem gerekirse, köyümün 1920'lerde değiştirilen yeni türkçe adı nüfus cüzdanıma bakınca aklıma gelirdi sadece. yeni kimlik kartlarında o da yazmayınca, bazen nerdeyse unutuyorum "aa evet öyle bir isim vardı" diye. zazaca olan eski adını ise 80 yaşındaki dedemden tutun da ailedeki ilkokula giden çocuklara kadar herkes biliyor, güncel olarak kullanıyor. bölge halkından yeni biriyle tanışılınca yalnızca köyün eski adı söyleniyor, birisi yeni adı söylediği zaman da çoğu kişi anlamayıp eski adı neydi diye soruyor. yeni ad hala eğreti, hala yabancı ve soğuk duruyor özetle...

buradan çıkan sonuç ise zorla güzellik olmayacağı ve eski isimlerin günlük hayatta aktif olarak kullanılmasının vatanı bölmeyeceğidir. eski isimlerin bir gün sahiplerine iade edilmesi dileğiyle...