1.
muhallebi
bana çocukluğumu hatırlatan tatlı. öyle çok yediğimden değil ama. aksine, az yiyebildiğimden.
90'ların izmir'i; sevgi ve fakirlik doğru orantılı. kıt kanaat geçiniyoruz. annem dönem dönem, iş olduğunda bir tütün fabrikasında çalışıyor, eve gece ben uyuduktan sonra anca gelebiliyor. kaldırdığı tütün balyalarından belki daha ağır hayatın omzuna yükledikleri... annemin çalışmasını hiç istemiyorum ama elden ne gelir... o da beni mutlu etmek için fabrikadan haftalığını aldığı günlerde bana muhallebi getiriyor gelirken. öyle güzel, öyle lezzetli. fabrikanın orada yaşlı bir amcanın sattığını söylüyor. amcayı da merak ediyorum acaba nasıl böyle lezzetli yapabiliyor diye. normalde uykuya yenik düşüyorum, annem gelmeden önce yatıyorum ama haftalığını aldığı günler kendimi zorluyor, uyumuyorum muhallebimi gelir gelmez yemek için. bazen yine yenik düşüyorum ama annem beni uykumdan uyandırıyor, gece gece muhallebi yemeyi çok sevdiğim için...
90'ların izmir'i; sevgi ve fakirlik doğru orantılı. kıt kanaat geçiniyoruz. annem dönem dönem, iş olduğunda bir tütün fabrikasında çalışıyor, eve gece ben uyuduktan sonra anca gelebiliyor. kaldırdığı tütün balyalarından belki daha ağır hayatın omzuna yükledikleri... annemin çalışmasını hiç istemiyorum ama elden ne gelir... o da beni mutlu etmek için fabrikadan haftalığını aldığı günlerde bana muhallebi getiriyor gelirken. öyle güzel, öyle lezzetli. fabrikanın orada yaşlı bir amcanın sattığını söylüyor. amcayı da merak ediyorum acaba nasıl böyle lezzetli yapabiliyor diye. normalde uykuya yenik düşüyorum, annem gelmeden önce yatıyorum ama haftalığını aldığı günler kendimi zorluyor, uyumuyorum muhallebimi gelir gelmez yemek için. bazen yine yenik düşüyorum ama annem beni uykumdan uyandırıyor, gece gece muhallebi yemeyi çok sevdiğim için...
devamını gör...