türkiye'de gazeteci olmak

zordur. büyük yürek ister.

ne, hangi meslek kolaydır ki dedirtir.

güzel hayal fakat tarafın yoksa fazla kurmamak lazım aç kalırsın veya donarsın

ben mehmet ali birand sonrasında türkiye'de pek kayda değer gazeteci göremiyorum. adam öyle çıtayı yükseltmiş ki yanına azıcık yaklaşanları yere göğe sığdıramıyoruz.

türkiye'de türk medyasında çalışan gazeteciler ve türkiye'de yabancı medyada çalışan türk ve yabancı gazeteciler için farklı kriterler taşıyan ve dolayısıyla tanımı farklı olan durumdur.

türkiye'de türk medyasında çalışan gazeteciler
düşünme ve düşünceyi ifade etme özgürlüğünün olmadığı bir ülkede gazetecilik etiğine uygun haber yapmak mümkün değildir. gazeteciik etiği bilginin doğruluğundan emin olmayı, objektif olmayı gerektirir. özellikle sosyal, kültürel ve politik konularda konuya dair farklı görüşler eşitlik ilkesine göre haberde yer almalıdır.
medya kuruluşlarının siyasi ve ekonomik menfaat çerçevesinde taraf olmanın bile ötesinde partizan yaklaşımları gazetecilik etiğinin ilk şartı olan objektiflik ilkesini ihlal eder. 
gazetecilik etiğinin olmadığı bir yerde haberden ziyade sadece belli bir grubun görüşüne uygun yazıları hazırlayan kişi gazeteci olarak anılabilir mi? bana göre anılamaz, dolayısıyla türkiye'de gazeteci olmak başlığını tanımlayabilmek için öncelikle türkiye'de gazeteci olması gerekir. türkiye'de ana akım medya dışında kalan üç beş ufak haber sitesinde çalışan ya da serbest çalışan ve hala hakkını vererek gazetecilik yapan kişi sayısı son derece azdır, tükenmekte olan türün son örnekleridir.
yine ucuz iş ve emek sömürüsü türk medyasının mottosudur. her yıl staj için gelen öğrencilerden bir kısmı staj sonrasında ücretsiz çalışmaya devam eder. kadrosuz olarak ücretli veya ücretsiz çalışan gazeteci sayısı oldukça fazladır.
1997-2005 arasında baskıyla gazeteciler sendikalardan çıkartılmıştır. özel sektörde bugün sendikalı gazeteci bulmak, çölde su bulmak kadar zordur.
türkiye'de çalışan türk kadın gazetecilerin me too etiketleri boğaz köprüsünü iki kere dolaşır gelir. taciz doğallaştırılmıştır. gazeteciliğin duayeni sayılan ve hayranlıkla bakılan adamlar piyasanın bu konuda en namlılarıdır. ağızlarından akan salyaları durdurabilecek bir medeniyet seviyesi yoktur.

türkiye'de yabancı medyada çalışan yabancı gazeteciler
türkiye'de türk medyasında çalışan türk gazeteciye göre daha güvendedir. gazetecilik etiği lüks değildir, hayal değildir. olması gerekendir, işin doğal halidir. bu haberi yayınlarsam hapse girerim gibi bir dertleri yoktur genelde.
yabancı medyada çalışan yabancı ve türk gazeteciler emeklerinin karşılığını alır.
cinsel taciz türk medyasına kıyasla yok denecek kadar azdır, rahatsız olunan bir durumda şikayet edildiğinde tacizde bulunan kişinin işine son verilir.

zafer arapkirli bu gün bir tweet'ında bir mafya reisinin, dönüp dönüp, neredeyse her videosunda bizim meslek erbabına çakması ve "çakma gazeteciler, düşkün gazeteciler, satılık-kiralık gazeteciler"den söz etmesi ağırımıza gitmiyor mu? bu hakareti hak ediyor muyuz?
dert edinmemiz gerek. demiş. ne güzel demiş.

açıkçası şu an ne bir bahriye üçok ne bir abdi ipekçi ne de bir uğur mumcu gibi gazeteci yok.
doğru haber anlayışını benimseyip tarafsız olanlar da ya mafya tarafından ya da devletin içinde resmi kimliğin arkasında saklanıp şerefsizlik yapanların saldırısına uğruyor ve engelleniyor. gazeteci tarafsızdır. tarafsa dâhi halktan taraf olmalıdır. doğru haber anlayışı gütmelidir. bu zamanda böyle kişilerin işi gerçekten zor evet eskiden de zordu ama artık daha zor. zira yalanların doğrulara çokça tercih edildiği zamanlardayız.

yakın zamanda şöyle bir olay gerçekleşti: buradan osmaniye'de bir gazeteci belediyenin yolsuzluklarını ortaya çıkardı ve il emniyet müdürünün emriyle evine polis baskını yapıldı. işte adalet!!!

en irite olduğum durum ise taraf tutup yalan haber yapan şahısların da kendilerine gazeteciyim demesi.

#999611 ne güzel bir yorum. günümüzde gazetici olunca evine yumurta getirdi bağkın ne olduuu şeklinde haberlere maruz kalıyoruz. yani özellikle televizyon gazeteciliğiyse hedef prime time öncesi vakit doldurma şeklinde oluyor. matbaada basılanlara ise artık sanmıyorum ki para veriyoruz.örneğin 2.5 liradan cumhuriyet gazetesi aylık 75 lira eder (günümüzde pizzacıda kabaca büyük boy pizza fiyatı) e ne bütçe var ne de internetten okumak varken ihtiyaç. gerçi internette de pek çok haber kuruluşu bir başlığı her kelimesine bir slayt düşecek şekilde bölerek tıklama rekorları kırdırmaya çalışıyor o ayrı. ha birde şu var birleşik krallıkta (özellikle londrada) bedava gazeteler bile dağıtılır. ben alırsam bir postayı alıyorum o da insanların şiirlerini okuyayım da neşem yerine gelsin diye.

doğruları söylüyorsa bir sabah arabasına konan patlayıcı ile havaya uçmayı göze almak demektir.

yok yalan söylüyorsa da içi rahat olsun, yalancı kimseyi rahatsız etmez ve suikaste kurban gitmez.

işini iyi yapıyorsa zordur gazeteci olmak...

dünyanın her yerinde olduğu gibi zor meslektir. gerçi her mesleğin kendi zorluğu vardır.