türkiye'deki dedikodu kültüründen bihaber olmak

genelde saf insanların içinde bulunduğu durumdur. bu kültür yoğun nüfus hareketlerinin olduğu muhitlerde azalmaktadır. ancak, yerleşik ahalinin olduğu yerlerde hala devam etmektedir. eğer dikkatli olursanız, arkanızdan fısıldaşanları fark edebilirsiniz.

daha sizin gitmeniz beklenmeden dedikoduya başlanır. öyle bir kültür.

o kadar cesaretlileri var ki gözünün içine bakar diğerine seni keser.bir de kikir kikir gülüyorsa o dedikodudan çıkar harbe döner.

kendi ic dunyasina odakli yasayan insanlarin icinde bulundugu durumdur. kisinin hayatinda edindigi en onemli mottolardan biri bu olmalidir, sadece kendi hayatina endeksli yasamalidir. onun disinda kalan etkenleri gorus alanindan cikarmasi kendi oz merkezinde daha mutlu, daha huzurlu yasamaya olanak tanir cunku...

tr deki dedikodu kültürü dedikodu olmaktan çıktı. artık millet birbirine sırf nazar etmek-ettirmek, fitne-fücurla birbirinin ayağını kaydırmak için arkasından iftira içeren çirkin sözler söylüyor ve laf taşıyor. hemen her arkadaş grubu bu hafta kimin ipini çeksek, kimi tufaya düşürsek, kimi kime kırdırsak acabanın hesabını yapıyor. türk toplumunun ahlakı leş bir vaziyette malesef.