ülkedeki heykeltraşlar görme engelli mi sorunsalı

van edremit belediyesi tarafından yapılan/yaptırılan urartu aslanı (!) heykelimiz tarih ve medeniyete meydan okuyor.



ankara çankaya uzun eşek heykeli




heykel yapamadığımız gibi bir de elin romalısının antik yunanlsının 1500-2000 yıl önce yaptığı canım heykellere sahip çıkamıyoruz.

bizim olayımız gülle ya. niye ısrar ediyoruz ki heykelde. biz gülle atalım. güllede bir dünya markası haline gelelim

evet? *
ülkede yapılmaya çalışılan heykellerin çirkinliğine yakınış.
böyle olacaksa hakikaten yapmayın gerçekten.

pötürge'de heykel olsa ne olur olmasa ne olur. şart mı yani illa bir heykel yaptırmak.
yüzbinlerce lira para verilmiştir. 50 fakir aileye 1 senelik erzak yardımı yapsaydınız, kayısı tutan el yaptıracağınıza. anladık kayısı çok meşhurmuş sizin oralarda. heykel olmasa nereden öğrenecektik

kör biri koklaya koklaya daha güzel heykel yapar alüminyum dedirtir.

bakın beyler heykel bir sanattır ve hepimizin bilmesi gerektiği üzerine ortadoğu denen çukurda sanatın hiç bir türü bulunmamaktadır. haliyle ülkede heykeltraş yok ki kör olsun.

sanat engelli.

heykeltıraş değillerdir.
muhtemelen alçıpan işiyle uğraşan, sırf damlarken doldursun diyen bir belediye başkanının kaynıdır/kayınçosudur. zira ülkemizde çok değerli heykeltıraşlar da vardır.

cevabı hayır olan soru.

heykel işlerini bile ehline vermezseniz ortaya çıkan manzaralar bu sorunun sorulmasına yol açar tabii haklı olarak ama mesela murat daşkın'ın heykelleri şöyle (instagram hesabında daha fazlası var, bakmak isteyenler olursa):

bunlar hep vitamin eksikliğinden oluyor.

gerçek heykeltraşlar belediyelere rüşvet vermeyip on liralık şeye bin liralık fatura kesmedikleri için bu heykel görünümlü garabetleri alçıpan ustaları yapıyor.

ısparta havalimanı

bir heykeltraş olarak söylüyorum;çoğunluk sadece taş yontuyor...kilin,alçının ruhundan anlamak, sanat bakış açısına sahip olmak vs bunlar çok yabancı kavramlar bir çok kişiye göre...

heykeltraşlarda sorun yok. sorun asil ve necip yöneticilerimizde. kimisi "tükürürüm böyle sanatın içine" der. kimisi heykelin sadece kaldırılmasını değil ayrıca imha edilmesini de emreder. bu akodp ile de sınırlı değil. heykeltraş kuzgun acar'ın türkiye'nin ilk gökdeleni olan ankara kızılay'daki "gima" binası için yaptığı rölyef, bakım çalışmaları sırasında depoya kaldırılmış, ardından da hurdacıya satıldığı ortaya çıkmıştı. yıl 1988
hadi heykeltraş çıksın ülkemizden.

talep edenin estetik anlayışı ve ayırılan bütçeye göre iş çıkıyor. gerekli özen gösterilse daha iyileri mutlaka çıkar..

kamusal alanda var olan eserler için: sanatçının algısı, sanatı talep eden kurum tarafından sınırlandırılır. bu ülkede hiç bir sanatçı özgür değildir. istediği sanat eserini yapamaz, ona nasıl bir sanat eseri beklendiği bildirilir ve kamusal alana yapılacak eserin sınırları karşı taraftaki kurum tarafından belirlenir. kurumun talepleri dışına çıkılırsa, eser kabul edilmez ve kurumun onaylayacağı şekle gelene kadar sanatçı tarafından revize edilir. yani public'te gördüğümüz hiç bir sanat eseri %100 sanatçının özgür iradesi değil. bu ülkede sanat özgür değil bir kere.