ülkemizin en önemli meselesi

bence eğitim sorunudur. herkes eğitim "sistemi", "müfredat" gibi kavramları belki de anlamını tam bilmeden konuştuğu; kendisinde konuşma hakkı gördüğü eğitim. oysa eğitimi eğitimcilere bırakmak lazım. bu iş profesyonel bir iştir. herkesin eğitime karışması en büyük sorundur bu sebeple. bir de çok politize olmamız ama o ayrı analiz edilmelidir zannımca.

genç bireylerin sağlıklı bilgili eğitimli şekilde yetişmesi ülkemizin en önemli meselesi olmalı demek istediğim başlıktır.
eğitim çok erken başlamalı kendini bilen insanlar topluma kazandırılmalı. insanlar tecavüz sapıklık cinayet gibi iğrençlikler yapıyorlar. bunların bütün sebebi eğitimsizlik cahillik.

cehalet

seküler toplumda ekonomidir ancak ekonomiyi tek olarak kabul etmek imkansızdır, iyileşmesi için yanında bir çok şeyde ister örneğin güzel bir eğitim sistemi ve şeffaf hukuk devleti gibi

ilk sorun eğitimdir. ama bana kalırsa bir diğer temel sorun ise ülkede başarının desteklenmemesidir. çalışan bir şeyler yapmaya uğraşan insanların, kurumların hak etttikleri değeri desteği görememeleri ve üstüne üstlük her işlerinde bir kusur aranmasıdır. aynı zamanda bizden bir şey olmaz ..bizim ülkemiz çok geride kalmış..amerika bunu çoktan yapmış... zaten biz kimiz ki gibi bazı özgüvensiz ifadeler de yapılmaya çalışılan iyi işlerin önüne set koymaktadır.

zihin kirliliği. maalesef beynimiz o kadar çok gereksiz şeylerle dolu ki doğru olan bilgiyi sığdıracak yer kalmıyor.

ülkede açlık diye bir sorun yoktur, yemek beğenmeme vardır.

butun meseleler zincirleme birbirine bagli aslinda. nereden tutsan elinde kalan bir suru mesele var. uretmeyen bir toplumuz mesela, uretmeyi bir kenara birakalim, var olan kaynaklari muhafaza edemedik. hukuk sistemimiz yerlerde, adalet anlayisimiz bitik.

egitim meselesi zaten basli basina ayri bir sorun. ogrenim ve ogretimden uzak, sinav ve ezbere dayali bir sistemden ote degil. bilim ve teknolojiyle de aramiz iyi sayilmaz... savunma alaninda sadece son zamanlarda elle tutulur projeler icinde yer almaktayiz. koklu reformlara ihtiyacimiz var. yalniz bunu saglayacak ne maddi gelirimiz ne de bunu yapacak siyasi kesimimiz var. dolayisiyla "ne olacak bu memleketin hali" diye dusunmeden otesini yapamiyoruz malesef...

eğitime ayrılması gereken bütçenin birileri tarafından iç edilmesidir. zira eğitime yeterince bütçe ayrılırsa diğer bütün sorunlar çözülecektir.

basit. gençler şöyle doya doya seks yapamıyor. bu.

bir soru.

bence bu ülkenin en önemli sorunu, herkesin aklına farklı sorun gelecek kadar çok sorununun olmasıdır.

kendi nezdimde ülkeden gidememektir. aksilik olmazsa en kısa zamanda bir avrupa ülkesinden yazmaya devam edeceğim.

kibir ve empati yoksunluğu.

her şeyden önce kutuplaşmadır, ve ne yazık ki sokak ortamından sözlükteki başlıklara kadar bunu yapmaya çalışan birçok provokatör vardır bizim ülkede.

en önemli meselelerin çözülmemesinden de gayet açık bir şekilde anlayacağımız üzere, "ahlaksızlık"tır bence..
yoksa meselede belli meseleler de.. çözümleride var, mümkün de..

mesele, çözecek olan insanların değil, ahlaksız insanların, etkili ve yetkili yerlere, yine ahlaksızlıkla, hileyle, yalan dolanla gelip oturup, birde sorunları çözecek insanları uzaklaştırmaları ve varlıklarını sürdürmek için yeni ahlaksız insanların üremelerini sağlamalarıdır..

eğitim.

eğitim sorunu.

sayılamayacak kadar fazla pek çok soruna rağmen bunların içinde belki de en önemlisi eğitimdir. ancak maalesef ki berbat bir eğitim sistemine sahip olduğumuzdan, yetiştirilen bireyler de eğitimin gerçekten berbat olduğunu fark edebilecek kültür ve düşün seviyesine dahi ulaşamamaktadır.

ülkede siyasetten sanata, ticaretten yaşama dek her şey eğitimsizlik ve bunun getirdiği cahillikten kaynaklı bir kötülüğe teslim olmuştur. eğitimsizlik her zaman yanında kötülüğü de birlikte getirmiştir. ülkemizde de bu böyledir. eğitimin tanımını yeterince bilmeyen insanlar, belki de bu yetersiz eğitim sistemi adı verilen yıkıcı düzenekten çıktıklarından ne alakası var kötülükle diye düşünebilir ancak eğitimsizlik, her yerde kötülüğü de beraberinde getirir. bunu görmek için yalnızca biraz haber izlemek, biraz sosyal medyayı takip etmek, belki birkaç köy görmek yeterlidir.

bu konuda yapılabilecek herhangi bir şey ise en azından kısa vadede maalesef ki yoktur.

adaletsizlik.

toplumdaki adaletsizliklerden her defasında dert yanıp sıra sana geldiğinde dürüstçe ama gerçekten dürüstçe davranabiliyor musun? kendi düşüncene yakın gördüğün partini de yanlış yaptığında yerden yere vurabiliyor musun? bu iki soruya evet diyebilen erdemli insanların yok denecek kadar az oluşudur bizim en büyük sorunumuz. erdemli ve dürüst insanlar çoğaldıkça ülkenin hiçbir sorunu kalmayacaktır.

yönetimde liyakat. bundan doğan kokuşmuşluk. hem kamu hem özel sektör kimler nerelerde insan hayret ediyor. e bir de ekmek kavgası tabi hayat bazen çok zor dostlar