üniversite öğrencilerinin bitmek bilmeyen sınav ağlamaları

yıllardır süregelen kepaze gelenek. bir yerde şımarıklık. ulan ben mi dedim sana son güne bırak işini de her şeyi bir araya sıkıştır? bu ve benzeri her ortamda ; yok sınav haftası yok vizeler vay efendim finaller... neticesinde zırıl zırıl ağlamalar. kaldı ki bize ne yani? biz de okuduk kardeşim ama hiç bu pozlara girmedik. her b.kunuzu her ucuz sıkıntınızı pazarlamaktan vazgeçin. bakın dehşetcengiz dertleri olan insanlar var, inanmazsınız.

haksız sayılmazlar. bir sınav için okumam gereken 10 makalenin üzerine akademik makale yazmam gerekirken ben de ağlamıştım. yanında halihazırda var olan teorik dersler de cabası, her şeyi aynı anda yapmam için bölünmem gerekiyordu. yok çevirisi, yok makalesi, yok almancası. ayyy.