üniversite okumak vs ticarete atılmak

siz üniversite okurken yaşıtlarınızın ticarete atılıp paranın anasını bellediğini görünce bir burukluğa, ben niye okuyorum ikilemine düşürebilir. ama sırf para için okunacaksa, ticarete atılmak gerçekten doğru karar olacaktır. diploma alıp mesleğe yerleşme devri çok eskide kaldı. ayrıca çok iyi bir bölüm okunmayacaksa da aynı şekilde ticaret daha mantıklı. öte yandan üniversite özellikle taşradan gidilecekse, yeni fikirler edinmek, yeni kültürler tanımak için eşsizdir. ufku genişletir, doğru şeyler yapılacaksa kişisel gelişim için mükemmel fırsatlar sunar. karar sizin.

en doğrusu üniversite okurken ticaret yapmak. üniversiteyi eğitim için değil kendine vizyon katmak, ufkunu genişletmek, yeni insanlarla tanışmak ve hayatına bir şeyler katabilecek insanlar dahil etmek için oku. yoksa en baba üniversitedeki eğitimi youtube yada udemyde de bulabilirsin.

açıktan üniversite okuyup ticarete atılmak.

ben üniversite okumaya çalışırken aynı anda arkadaşımın önce restoran açıp oradan kazandıklarıyla bar ve en son da eğlence mekanı açmasıyla artık okumaya inancımı sorguladığım durumdur.

ticarete atılırsınız ama devamını getirebilmek önemli. dükkan açıp iş yapamayıp 2 ay sonra batanlar var. herkes öyle dükkan işletemez biraz zeka ve yetenek lazım.

ben her ikisini de yaptım memnunum ama ticaret biraz yetenek işi, her insan yapamaz. ama üniversite öyle mi herkes kazanıyor yok lan en son 1 milyon kişi barajı geçememişti.

aklıma ali ağaoğlu'nun "okusaydım adam olurdum, şimdi milyaderim." sözü geldi.

ticaret risktir herkes beceremez ana kural sabittir. fakat eğitim asıldır, hayatın içindendir bireyin refah seviyesi beraberinde toplumların refah seviyesinin artmasına destek olur. kurallar çeşitlidir yöneldiğin alanın kuralını oynarsın iş bulmada önceliğin vardır. okumak hele ki üniversite okumak hayatı okuyabilme becerisini geliştirir. ne güzel zamanlardır üniversite yılları!

kesinlikle üniversite okumak.

lise hayatım full iş ve okuldan ibaretti. sabah 5’te dükkanı aç, 7’de okula git, okuldan sonra gel yine dükkanın başına geç.
tam kervandı.
ne cumartesim vardı ne pazar. ne bayram ne seyran. sıfır. her gün isyan.
ama üniversiteye bir gittim, ufffff diyorum bak size*
o takılamadığım, eğlenemediğim koca dört yıl var ya, içinden geçtim.
uykunun da dibine vurdum, eğlencenin de dibine vurdum, alkolün de, bilginin de..
hayatımın en güzel yıllarıydı..
şu an diyecekler “aga seni üniversite ilk sınıftan başlatacağız ama tek böbreğin gidecek..”
“ikisini de alın” derim.
öyle güzeldi.
bunu hangi ticareti yaparak verebilirsiniz ki bana?