üşür ölüm bile

ülkü tamer-üşür ölüm bile
" bir soğuk yel eser
üşür ölüm bile
anlatır akan kanı
beyaz sesiyle."
bestelenmiş en sevdiğim hali *

ikinci yeninin önemli şairlerinden ülkü tamer’e ait olan şiir. etkileyici ve çok güzeldir. çeşitli sanatçılar tarafından pek çok kere bestelenip söylenmiştir.

bir ormanda tutup onu
bağladılar ağaca
yumdu sanki uyur gibi
gözlerini usulca

bir soğuk yel eser
üşür ölüm bile
anlatır akan kanı
beyaz sesiyle

diz çöktüler karşısında
sonra ateş ettiler
parçalanan yüreğine
yuva kurdu mermiler

bir soğuk yel eser
üşür ölüm bile
anlatır akan kanı
beyaz sesiyle

gelip kondu bir güvercin
ellerine o gece
kırmızı bir çelenk oldu
bileğinde kelepçe

bir soğuk yel eser
üşür ölüm bile
anlatır akan kanı
beyaz sesiyle.

suavi'den zevkle dinlediğimiz şarkı...

moğollar'dan dinlemeyi sevdiğim şiirdir.

kul hakkı ile rahmeti rahmana kavuşmak üzere olan kişiye gelen ölüm meleginin kisi karşısında muhtemel cümlesi.

ilk kez suavi’den dinlediğim yürekleri titreten ülkü tamer’in etkileyici şiirlerinden biridir. sözlerinde yaşanan vahşete karşı olan feryadı içimize işleten siirin hikayesini merak edip biraz araştırdığımda vahşetin iç yüzü çok sarsıcıydı:

“...
ovacık-hozat sınırları arasında bulunan hülükuşağı köyüne bağlı kale mezrası komutanı yüzbaşı kulaksız lakaplı aytekin içmez denetiminde bin kadar asker, dört hanelik köyü çevreler. köy halkı yüzbaşıyı konuk eder, çay ikram eder. geliş sebebini merak ederler askerlerin. sakin sessiz kendi hâlinde bir köydür. lafı uzatmaz yüzbaşı, behzat’a “düş önüme” der. hâlbuki behzat köye yeni gelmiştir. karadeniz öğretmen okulunda ikinci sınıf öğrencisidir. köye ailesine yardım etmek için dönmüştür.
düşer yola behzat cellâtlarıyla, abisinin içine şüphe düşer, vurur askerlerin peşinden kendini yola, mezranın sonuna geldiklerinde “durun” der yüzbaşı. sorar behzat’a “teröristler nerede saklanıyor” diye. ibo’nun yoldaşlarını satmaz behzat, ser verir sır vermez. gözü döner komutanın, önce behzat’ı, sonra abisini… iki kardeşi de karşılıklı iki ağaca bağlatır.
behzat’ın gözlerini bağlarlar. ateş yakarlar karşısında, sırasıyla dağlanmış kasaturaları bedenine batırırlar, dirhem dirhem etini yakarlar, kardeşine de seyrettirirler yaptıklarını. çığlıkları semaya uzanır behzat’ın, kan kusar. vadide yankılanan çığlıklarında geçmişin izleri saklıdır. okuyup öğretmen olacaktır behzat, umut olacaktır kendisine emanet edilecek çocuklara. ama onu fikirlerinden vururlar. düşer ölümün kuyusuna behzat.
...”

kaynak: buradan

ahmet kaya nın yorumuyla daha güzel olan şiir.

ahmet kaya ya saygı albümünde suavi okudu bu şarkıyı evet. dinle sevgili ülkem kasedinde. o yorumda iyiydi ama kimse ahmet kaya gibi söyleyemez. ..
sesi daha tiz çıkıyor bu şarkıda hem daha iyi.

selda bağcan’ın daha güzel seslendirdiği şarkı.

bir ormanda tutup onu
bağladılar ağaca
yumdu sanki uyur gibi
gözlerini usulca

bir soğuk yel eser
üşür ölüm bile
anlatır akan kanı
beyaz sesiyle

diz çöktüler karşısında
sonra ateş ettiler
parçalanan yüreğine
yuva kurdu mermiler

bir soğuk yel eser
üşür ölüm bile
anlatır akan kanı
beyaz sesiyle

gelip kondu bir güvercin
ellerine o gece
kırmızı bir çelenk oldu
bileğinde kelepçe

bir soğuk yel eser
üşür ölüm bile
anlatır akan kanı
beyaz sesiyle.

ıyi bir ülkü tamer şiiri.

şiir değil o tek başına bir senaryo, bir film, bir tablo bir roman gücünde. ve hüzünlü bir şarkı
haydi bir kez daha yeniden okuyun ve kapatın gözlerinizi.. bana hak vereceksiniz..