pink floyd yazar profili

iş kitlenmeye çalışması, net.

yüzündeki o adilik, o vaşaklık süzülerek akıyor fakat farkında değil.

sonradan başlayanı ya da ikisi aynı anda başlamışsa random herhangi birini elimle susturarak önlediğim durum. konuşan kişi bitirince de diğerine dönüp dinliyorum ve sorun olmadığını düşünüyorum.

ikisi de aynı anda konuşmaya başlamışsa ve elimle işaret etmeme rağmen devam ediyorsa dudaklarından öpmek suretiyle susturuyorum ve diğer kişiyi dinlemeye devam ediyorum.

bazı kendini bilmezlerin dolma diye adlandırdığı mükemmel yemek türü.

ancak yapılışı oldukça zahmetlidir.

gayet mantıklı argümanlarla ve saygılı biçimde savunan insanlardan çok özür dileyerek aptalca bir fikirdir dediğim durum.

bunu savunmak ülkenin leşliğine, bataklığına biraz daha katlı yapmak olur yalnızca. isteyen zaten buluyor tezi de oldukça saçma. isteyen zaten buluyor elbette ancak istemeyen insan dahi her an silah bulabilecek bu kez. ve isteyenler kolayca. sizce bunlar normal şeyler mi. bunun yerine devleti görevi olan halkı koruma konusunda zorlamak, bu konuda eylemler gerçekleştirmek daha mantıklıdır.

olabilecek en kötü uyku.

uykusuzluğun bile daha iyi geleceği tek uyku. bu kadar iğrenç ve insanı aptallaştıran bir uyku yoktur. dağın taşın tepesinde uyunsa dahi ikindi uykusunun verdiği aptallığı, huzursuzluğu asla veremez.

insan uyandığında aptal gibi olur ve o an uyanan insanı bir haftadır uyuduğuna, tüm yaşananların bir rüya olduğuna, şu an yurtdışında olduğuna ya da tanrının varlığına dahi inandırabilirsiniz.

ikindi uykusunun verdiği aptallıktan kaynaklanır.

diğer saatlerde bu sorun pek görülmese de insan ikindi uykusundan uyandığında bünyeye inanılmaz büyük bir aptallık yüklenir ve kendine gelebilmek için belirli bir süre geçmesi gerekir.

bir emircan iğrek şarkısı olan zemin'de geçen söz.

oldukça yanlış. insan asla bir zemin bulamıyor. tamamen dibe batamıyor. tam artık zemindeyim desen dahi zemin çatlıyor ve bir uçurumdan aşağı düşmeye başlıyorsun.

asla kaybedecek hiçbir şeyi kalmamış durumda olamıyor insan. çok istedim boşluğa düştüğüm zamanlarda ama asla oraya varamadım. hep kaybedecek bir şeylerim kaldı geriye.

hep kalır zaten. hep kalmıştır.

ne hasta bekler sabahı
ne taze ölüyü mezar
ne de şeytan bir günahı
seni beklediğim kadar.

sevmediğim adamın sevdiğim dmrtlüğü.

mehmet rauf'a ait etkileyici kitap.

ilk 30-40 sayfası baygınlık geçirtiyor gibi gelse de sonrasında olağanüstü bir etkileyicilikle sizi kendine çekebiliyor.

aynı tişörtü giyen çifti mağaza çalışanları sanmam. kadına sıvı sabunların yerini sormam, çeşitli tatsızlıklar ve kapanış.

az önce farkına vardığım üzücü gerçek.

biliyoruz ki kafa sözlük seviyeli, eşitlikçi bir yapı olarak kurulmuş bir sözlük. modlar ve yazarlar da bunu pek çok kere dile getiriyor. fakat ben bugün bu sözlükle ilgili hiç hoş olmayan bir durumu keşfettim.

sözlükte bugün en aktif yazarlar listesi mi ne yayımlanmış. içerisinde kendi adımı bulmak için gezinirken bir de ne göreyim, nicki diğerlerinden farklı renkte olan biri. yoldaş benjamin franklin yazıyor. dedim herhalde bir yanlışlık olmuştur, düzeltirler. adımı aramaya devam ettim, bulamayana kadar.

ardından online listesine bir göz atayım derken bu yoldaş benjamin denilen şahıs yine karşımda belirdi. en başta ve yine diğerlerinden farklı renkte olan nickiyle.

derken araştırmalara başladım, bilen bilir araştırma yapma yeteneğim çok iyidir, ve bu yoldaş denilen şahsın meğer bizim eşitlikçi kafa sözlük'ün kurucusu olduğunu öğrendim. ardından başka yerlere de göz gezdirdiğimde üstün araştırma becerim sayesinde bu şahsın daha pek çok listede ve yerde ismini farklı yazdırarak kendisine pozitif ayrımcılık yaptığını keşfettim.

şimdi sevgili yazarlara ve sözlük yönetimine soruyorum, bu adaletsiz bir tutum değil midir. kendisine yoldaş diyen birinin kendini diğerlerinden üstün görmesi ve bunu her fırsatta belli etmeye çabalaması ne kadar adilcedir. eşitlik, adalet, özgürlük adına açıldığı iddia edilen bu platformun kurucusunun böyle bir ayrımcılığa hiç sakınmadan girişmesi ne kadar doğrudur. söz sizin sevgili yazarlar, ben başka da bir şey demiyorum.

muhtemelen tam kapanma kararını duymuş olan ve kendi de ne yapacağını bilmeyen psikologdur.

kullanışlılık, görünüm, fiyat ve kalite açısından ideal olan, geniş bir kitleye hitap edebilen saat markalarıdır. tissot, swatch, seiko, fossil bu kategorilere girebilirler.

fiyatları aşırı yüksek değildir, dayanıklıdırlar ve estetik açıdan da güzeldirler. o yüzden alınacaksa bu saatlerin tercih edilmesi daha iyi olacaktır.

yeni başladığım fakat sonunda da yerden yere vuracağımı düşündüğüm kitap.

bir kitap bilmem kaç kere rüşvetle vs vazgeçildi yazmaktan diye reklamını yapar mı ya? gerçekten aptalca bir reklam çalışması ve adeta dan brown kitabı havası veriyor insana.

bunun dışında ilk sayfalarda yazar kişisi büyük resim kursu vermeye başlıyor anında. şimdiden sıkıldım ve öfkelendim. pek bir beklentim olmasa da okuyacağım.

kan donduran video.

diyecek pek bir şey bulamıyorum. sizden tek ricam bir şeyler yazın ve gündem olsun ki cezalandırılsın.

öylesine nefret ediyorum ki, anlatamam.

şimdilerde akpliler tarafından da pek sevilmeyen, tayyip'in son olaylarla tamamen saf dışı bıraktığı zat.

akp'nin en itici, en çirkef, en nefret edilesi olanlarından. kozmik oda olaylarını da unutmadık arınç bey. hakkında tek dileğim umarım yargılanmadan ölmez.

kendine sms atabildiğini bilmeyenlerin yaşadığı problem.

hangi devirde yaşıyoruz?

son iki yıl içerisinde yaşamış olduğum aydınlanma durumu.

önceleri olsa, bana bir oda dolusu kitap verin, aylarca kimseyi görmeden de yaparım düşüncesindeyken, yalnızlığı gerçekten sevdiğimi düşünürken aslında çok da öyle olmadığını fark ettim bu durumun.

çok iyi birkaç arkadaş edindim bu sürede. üç tane hatta hepsi. ve onlarla olmayı sevdiğimi keşfettim sonra. yalnız kalmaktansa onlarla olmayı yeğlediğimi. düşününce, kendi yapıma uygun, rahat olabileceğim ve gerçekten içtenlikle sevip sevildiğim ilişkiler kuramamış olmamdan yalnızlığa daha çok bağlandığımı fark ettim.

yalnızlığı pek de sevmiyormuşum. insanlar yalnız hissettiriyormuş.

asıl sebebi iyi gelen ve yanında rahat ve mutlu hissettiğin insanları henüz bulamamış olmaktır.

eğitimine herkesin en az bir kere katılmasını tavsiye edebileceğim yaparak, yaşayarak öğrenme etkinliği.

gerçekten pek çok şey katıyor insana ve bir nevi terapi gibi geliyor. ayrıca umuyorum ki kısa zamanda eğitim sistemimize de girecek ve öğrenciler açısından da oldukça faydalı olacaktır.

yaratıcı drama konusunda en etkin ve kurumsal olarak tanıdığım kurum ise (bkz: çağdaş drama derneği)'dir. maalesef pek çok kurum görünümlü yer yaratıcı drama adı altında tiyatrovari, alakasız bir eğitim verdiğinden bu konuda dikkatli olunması önem arz etmektedir.

yaratıcı drama tiyatrodan beslenir. ancak asla tiyatro değildir.