üvey olduğunu öğrensen gerçek aileni arar mısın sorunsalı

aramazdım. bunca zaman sonra sil baştan bir aile travmasına tahammülüm olmazdı. ya çok zenginlerse? olsun ne olurlarsa olsunlar uzak dursunlar isterdim.

üvey ailemin sorunlarını çekemiyorum birde yenilerinkini çekemem.

(bkz: evlatlık olduğunuzu öğrenseniz biyolojik ailenizi arar mısınız sorunsalı)

ekleme: bakınızdan ulaşılamıyor sanırım. başlık linki

merakımdan belki ya da aramam ya niye arayayım ki!?
onlar bni arasın*

ararım tabi belki zenginlerdir. uzaktan bir bakarım hoşuma gitmezlerse şimdiki ailemle devam ederim belki bi merhaba derim.

aramam. anne ve babama ihanet etmiş gibi olurum onlardan başka insanlara meyledersem. biyolojik kökler öyle önemsiz ki. ben kırk yıl çalışsam, sırtımda taşısam ikisini, ellerimle beslesem babamın ve annemin üzerimdeki hakkının zerresini geri ödeyemem.

ararım. oldu ki zenginseler owww yeahh.
ama oldu ki fakirler hemen biyolojik aile edebiyatından girerim.

ben de olsam kendimi evlatlık verirdim, zihniyetim kötü.

aramam. az derdim var biraz daha olsun. şu anki bazı akrabalarıma katlanamıyorum yenilerinin eklenmesini düşünemiyorum.

bunu daha önceden düşünmüştüm ve arardım. sadece bunu açık şekilde beni büyüten aileme belli etmeden yapmaya çalışırdım. öz ailemi bulduğumda ise ne yapardım onu bilemiyorum. herhalde sadece uzaktan izlerdim. genelde bağ kuramadığım olaylara ve insanlara karşı nötr şekilde yaşıyorum. duygulanacağımı da tahmin etmiyorum.

beni evlatlık verdikten sonra zengin olmuşlar ise kesin ararım.. çirkefliğin kralını yaparım.. haricinde aramam.. baksınlar dalgalarına..

bundan yıllar önce üniversite okuduğum dönemlerde babam da bazen şehir bazen ülke dışında çalışıyordu. elektrik mühendisiydi, yüksek gerilim hatları çekiyorlardı. babam bu dönemde çok iyi para kazandı ve haliyle ben de inanılmaz bir üniversite hayatı yaşadım. ayıptır söylemesi bundan 6-7 sene öncesinde ayda 5k para harcıyordum. babam bir kere esguli çok harcıyorsun harcama bu kadar demedi. o dönemde annemin de maaşıyla birlikte yine kötü sayılamayacak bir ev taksitine girebilmişlerdi ama ben o parayı harcamasaydım kesin deniz kenarında bir müstakil ev alabilirlerdi diye düşünüyorum. yine de ikisi de bunu hiç konuşmadılar, şimdi kendi paramı kazanırken fark ediyorum o dönemde ne büyük para harcadığımı.

yani şimdi bunu okuyan sevgili insan inan üvey olduğumu öğrensem gram üzülmem, hatta aileme hayranlığım-saygım bin kat daha artar. önceki ailemi de arayıp hiç boş yere drama yaratmam vallahi. öldülerse bir dert, ölmedilerse başka bir dert. sevildiğim bana çok yetti başkasında gözüm yok.

gerçek ailem beni arasın , uğraşamam.

arardım, bu ait olmama duygusunun bir açıklaması vardır diye düşünerek bir umut olarak görürdüm bunu.

aramam tabi. onlar beni arasın beni bu yaşıma getiren ailemi bırakıp gidip öz anne babamımı arayacam hem zaten benim için gerçek ailem beni büyüten bana sevgi gösteren ailedir

aile dediğin nedir, aynı soyadının önüne dizilmiş 5 kişi!

barış bıçakçı.

sırf aynı soyisimdeyim diye belki de benimle her konuda taban tabana zıt, hiçbir konuda ortak zevkimin olmadığı, kan grubundan olan, ama can grubundan olmayan o yabancıları aramazdım.

gerçek ailemin ne kadar zengin olduğuna bağlı...

araştırırım. ama çok da yanaşmam.

umurumda olmaz, sokakta görsem selam vermem almam.

geçmişin karanlık dehlizlerinde ilkan gbi kaybolmak mi... nope kalsın cnm

tam olarak kaç paramız var demiştin gerçek anacığım ve babacığım.