üvey olduğunu öğrensen gerçek aileni arar mısın sorunsalı

adam yerine koymam, sokakda görsem selam vermem.
la ben dünya s2me minare yaşayan herifim
kimseyi sallamam.

ne olduğunu sormak için ararım. olum çok acı bir durum lan.

zengin mi değil mi önce onu öğrenirim...
zenginse ok gariban aileme de bakarım kendim de yaşarım
garibansa çok da oralı olmam

beni terk etmiş birini, istemeyen birini neden arayayım. yok öyle bakamadım verdim lafları, o zaman doğurmayacaksınız. bir anne - baba gerekirse aç kalır gene başkasına vermez çocuğunu.
ben her zaman doğurmakla anne - baba olmayacağına, önemli olan büyütmek olduğuna inan biriyim o yüzden aramaya tenezzül bile etmem. arasam belki yıllar sonra başıma bela olacaklar. en iyisi uzak kalmak.

araştırırım tabi ki ama ben onları araştırırken onların haberi olmaması lazım. zengin bir aile ise hemen çökerim, fakir ise tüm numaralarını engellerim, tüm kapıları kapatırım ki bana ulaşmasınlar.

üşenirim ben, ama zenginlerse ev adresine kadar bulurum **

üveyle evlatlık karıştırılmış ama şöyle diyeyim. evlatlık olduğumu öğrenmiştim. zerre de merak etmemiştim. beni büyütenler zerre hissettirmemişti onların gerçek oğlu olmadığımı. sağolsunlar, umarım gerçek ailem beni aramaz diye bahsi bile arttırıyorum şu anda hatta

(bkz: arar buluruz izini bilirsin zırdeliyiz biz)

güvey olamadıktan sonra üvey olmuşum çok mu?

ararım bu arada!

şefkat özürlü anacım babacım ve hayallere dalmak işini çok işini yapan zihnim sayesinde
çocukluk yıllarımda yaşadığım aleme dair başlık.
çok aradım ama bulamadım, benim başka ailem yok, ona emin oldum.
beni evlatlık almak isteyen olursa gidebilirim ama.
hazır çocuklu evlat, bence baya dolu bir paketim.
yeni aileme 47 yıl kazandırabilirim.

arayan mevlasını da beni de bulabilirdi ajajjs. zaten ayrıca biyolojik olarak babama çok benziyorum öyle bir ihtimali bile düşünemiyorum.

ha ben herkessiz de yaparım o moda geldim geliştik değiştik falan filan.

net ararım. çok merak ettiğimden ama, herhangi bir bağ kurmak için değil. kardeşlerim varsa onlarla iletişime geçmek isterim ama ikinci bir anne baba figürüne ihtiyacım yok.

ben ararım. çünkü bana ihtiyaçları olabileceğini düşünürüm.

hâlâ aynı fikirdeyim. asla aramam.
(bkz: belki üvey çıkarım umuduyla bekleme sorunsalı)

ararım tabii. ınsan ailesinin kim olduğunu merak eder. ama bu onları kabul edeceğim anlamına gelmez.

ararım ama zengin değillerse tanışmaktan uzak dururum. zenginlerse o mirasta benim de hakkım var birader kusura bakmasınlar.

(bkz: swh)

bu durum bir yıkımdır. islam bu durumdan mevzubahis kişiyi şöyle güvence altına almıştır:

"allah, bir adamın içinde iki kalp yaratmadığı gibi, «zıhâr» yaptığınız eşlerinizi de analarınız yerinde tutmadı ve evlâtlıklarınızı da öz oğullarınız olarak tanımadı. bunlar sizin ağızlarınıza geliveren sözlerden ibarettir. allah ise gerçeği söyler ve doğru yola o eriştirir"

ahzap 4.

"evlatlıklarınızı öz babaları adına çağrınız! allah katında en doğru olan budur. eğer babalarının kim olduğunu bilmiyorsanız, bu takdirde onları din kardeşleriniz ve görüp gözettiğiniz kimseler olarak kabul ediniz. yanılarak yaptıklarınızda size günah yoktur; ama bile bile yöneldiğinizde günah vardır. allah bağışlayandır; merhamet edendir"

ahzap 5.

üvey olduğumu hissettirmedilerse ve gercek ailem de merak edip aramadiysa aramazdim die düşünüyorum.çok ama çok acı bir durum.allah korusun.insanlar konusuyor,mevzubahis olarak tartisiyor ama insanin basina gelebileceğini düsünmesi bile dehşet verici.

ben şurdan bir bardak su almaya üşeniyorum arama falan hak getire.

ararım sorarım ararım seni her yerde sorarım ıssız gecelerde gerçek ailem nerede.