uykuda kalp krizi geçirmek

büyük bir çoğunluğu ölümle sonuçlanır.

en güzel ölüm şekli olabilir. sessiz, sakin.

uykuda ölmekte bir marifet. öleceksen böyle öleceksin işte.
tövbe tövbe çağırmayayım daha gencim.

ölümle sonuçlanacaksa neden olmasın. *

hayalimdeki ölüm şekli.

sıcak havalarda kişi uyurken çok fazla terleyip su kaybettiği için kalp krizi riski artar. bu yüzden uyumadan önce en az 2 bardak su içmek gerekir.

iyidir hoştur muhtemel ama niye ölüyorum oğlum.

seviyorum ben yaşamayı. genç ve diri olarak geçirdiğim her anı önemsiyorum. istediğim gibi gitmediği dönemlerde de bozuk atıyorum dilediğim gibi yaşayamamaktan ama yaşamak sağlıklıyken apayrı güzel. kendi gönlüme göre bir şeyi ilk defa tecrübe ettiğimde heyecanlanıyorum hala. o kadar sıradan şeylerden haz alıyorum ki.. maddelendirmek isterdim ama yazamam o kadarını.

bezmişliğim var bir yandan da, o ise toplumun giderek gözümde çirkin gözükmesinden. insanlara tiksinerek bakıyorum çoğu zaman. yapabileceğim bir şey yok. herkes temas ettiğince kadarıyla yorumluyor. benim hayattan, isteklerim inanılmaz basit kaçıyor aslında. beklenti açısından, min. düzeyde olunca, çok basit cidden.

tek bir kadınla bir ömür geçireyim de isterdim mesela ama günümüz kadınlarından tiksiniyorum açıkçası.

evden çıkayım, böyle dünyayı dolaşayım kafasında da olamadım, ilgilenmedim hiçbir zaman. kendi zevklerime bakıyorum. bana kendi zevklerimin heyecanı yetiyor. egom, korkunç kıymetli. çünkü elimde bir tek bu kalıyor. ben ve egom. iyi ikiliyiz. en azından hiç ayrılmadık.

yaşlanınca ise kariyer planımda, genç nesli darlamak var. eğlenceme bakarım diyorum s azarlarım , bastonumla dürterim. sısısı çocukların zihninde takım elbise giyen aksi ihtiyar olarak kodlanmak isterim. s elden ayaktan kesileceksem ise bunlardan önce, öleyim. yoksa ölmeyeyim oğlum.

işin şakası. hedeflerim var. gerçekleştirmeden önce, hesaplarımı kapatmadan önce ölemem. gerekirse hırsımdan 100 yaşına kadar yaşarım.

çok insan öldü öyle...benim çok sevdiğim üstelik de çok da ünlü eski bir avukat, alman avukat, bi rahatsızlık geçirmişti, kız kardeşi onu yakında bir sanatoryuma yatırdı 24 saat ilgilensinler diye, iyileşince çıkacaktı, bir gün önce birlikte pizza yemiştik, kapıya kadar ben eşlik etmiştim, gece her saat hemşire kontrol ediyormuş, gece saat 2 buçukta uyuyormuş, saat 3 buçuk kontrolünde ölmüş.

aslında hayat bu kadar da basit bişey.

temiz iş.! gibi.. (ya da öyle sanıyoruz. böyle ölen biri sözlüğe katılıp da aksini anlatmadığı sürece de öyle sanacağız.) sahi ya, niye hiç ölen kimselerden birisi de çıkıp bilgi vermiyor ki.. verdiğini söyleyerek beyaz ışık, bulutlar vs klişeleriyle anestezik düşlerini anlatanlar da hem inandırıcı değiller, hem yaratıcı değiller bence..
hesap, sorgu, azap vs klişeci bezirganları hiç ciddiye almıyorum: çünkü bunu meslek edinmişler, müfredatları, konuları sığ.. binlerce yıllık tekerlemelerle sonuçta iyi kazanıyorlar neden çomak soksunlar yürüyen ticarete.. dimi..

gitmek istediğim yol.
tnm. beklenmedik ama olan ve tertemiz bir burayı terk etme yolu.

babam böyle vefat etmişti. ani olması dehşet verici oluyor. kafanızı duvardan duvara fiziksel olarak vuruyorsunuz ama şöyle yıllar sonra düşününce diğer kötü ölümlere kıyasla yatağında eli kalbinde ölmek…
bilmem yıllar sonra aynı acıyı hissettiğinde görece daha az acı verici herhalde.

kotu ya yine de. her ölüm kotudur.

ölmek istediğim şekildir.