uzun süreli yalnızlığın sırrı

anlamlı bir yalnızlığın anlamsız ilişkilerden daha değerli olduğunun farkına varmaktır.aslında anlamın olup olmadığını bilmek de kendimize dürüst olup olmadığımızdan geçmektedir.kendine dürüst olmayan biri her durumda yalnızlığı değil anlamsız ilişkiyi tercih edecektir.dürüst olan biri ise zevk alıyorsa anlamlı ilişkiyi ,zevk almıyorsa anlamlı yalnızlığı seçecektir ve uzun yıllar boyunca yalnız kalabilecektir.ama dürüst olduğu için her iki durumda da anlamlı bir sonuca ulaşmıştır.

eşsiz bir ruha sahip olduğunun farkına varıp, ruh eşini aramayı bırakmak..

alışkanlık kazanılmış yalnızlık.

aşk ve sevgi gibi içi boş kavramları bir kenarı bırakıp sadece ama sadece sevişmek.

1 yıl 1 aydır sürdürdüğüm konfor. hem de bir köyde. köy deyince imkanlarım kısıtlı değil tabi, hepsini abandım ve sağladım. netim, bilgisayarım, envai çeşit müzik aletim, içkim, arabam, köpeğim vs vs sanırım bu konforu bozmayacağım çünkü alışkanlık yaptı, yanımda kimseyi, hatta hatun bile istemez oldum. mutluyum lan böyle. bir tek kızlarımı istiyorum.

hassas kişilik özelliğine sahip bir yapıya sahip olmak. yalnızlığı sevmek, kırılmaktan hoşlanmamak. alışkanlık olması.

bu yalnızlık tamamen insanlardan soyutlanmaysa bence tehlikeli çünkü muhtemelen önce insan görmek istemeyecek sonra buna alışacak sonra insan olma fıtratına ters düşen bu durum içten içe canını yakacak sonra insanlarla konuşmayı deneyecek ama uzun süredir yapmadığına beceremeyecek sonra daha da içe kapanacak ve artık yalnızlığı tercih de mecburiyet olacak. işte o yalnız can yakar iyi gelmez.

bu yalnızlık ikili ilişki anlamında işte flört sevgili evlilik vs ise ve yalnızsa bunun da iki ihtimali var:
ilki bu kişinin kendi tercihi olabilir. hayatında birini istemiyordur ya da henüz istemiyordur öncelikleri vardır.
diğeri ise ilişki istemesine rağmen uygun birini bulamıyor veya başkaları tarafından tercih edilmiyordur. bu sonuncusu en fenası :)

çok gizli söylemeyeceğim.

önceden olsa korkardım yalnızlıktan. pandemi başlangıcıyla yalnızlığa o kadar alıştım ki. korkulacak bir şey hiç değilmiş. huzurmuş aksine. kendimle baş başa kaldığım bu süreçte düşünmek için çok fazla fırsatım oldu ve insanlardan soğudum. insanlarla olan ilişkimde kendimden ne kadar taviz verdiğimi fark ettim. kendimle daha mutluyum ve yalnızken kendimi daha iyi tanıyor ve kendime daha çok şey katıyorum. yalnızlık gerçekten çok güzel durum.

üç yıl oldu. evet tam olarak üç yıl alışıyor insan zaten. neyse ben gidem filmimi izliyeyim.

tam olarak 25 yıl oldu, inanın sırrını bende bilmiyorum.

eskiden insanlar evlilikten korkarlardı, şimdi sevgili olmaktan korkar olmuşlar. hepten kafayı yedik.

kitaplara aşık olmak....

herkes papatyayken sen ayrık otu olmak.

güvensizlik.
inançsızlık.

yalnız bırakan insanın yerine kimseyi koymak istememek. o boşluğu doldurmak istememek.

basit birini bulamamak.

sana kattığı şeylere alışmak..
kendinle dost olabilmenin zevki, mutluluğu, huzuru...
başkasından çok kendini arıyorsun mesela...
kendinle kalmak istiyorsun.
anlatılmaz yaşanır.

6 yıl kadar süren ilişkim biteli 1 sene oldu ve ben bu 1 senedir yeni birisine sıfırdan kendimi anlatmaya, biriyle bir şeylere sıfırdan başlamaya hala hazır değilim. uzun süreli yalnızlığım bir süre daha böyle devam edecek gibi.