1.
türkiye'nin ilk kadın polis-adliye muhabiri.
1923'te doğar. 1948'de istanbul üniversitesi edebiyat fakültesi coğrafya bölümünü, 1952'deyse basın yayını (gazetecilik enstitüsü) bitirir. ilk basyo mezunu üç kız öğrenci arasında yer alan vasfiye özkoçak, hocası burhan felek'in tavsiyesiyle cumhuriyet gazetesine stajyer olarak girer. o yıllarda dibine kadar erkek egemenliğinin sürdüğü, çoğu gazete bürosunda bayan tuvaletinin bile olmadığı medya sektöründe tüm zorluklara, tacizlere ve "elinin hamuru" dudak bükmelerine inat cumhuriyet ve milliyet gazetelerinde, üstelik polis adliye muhabirliği gibi zor bir branşta tam 40 yıl çalışır. ilk haberi bile "korkutmak" için tevdi edilir kendisine:
"ilk günlerden birinde, 'milli eğitim'in toplantısı var, sen gideceksin' dediler. verilen adrese gittim. hep erkek ve eğitimciye benzer kimse yok! meğer, milli eğitim'in değil, hamalların kongresiymiş. beni içeri almıyorlar. 'gazeteciyim, cumhuriyet gazetesi'nden kongrenizi izlemek için geldim', diyerek kendimi tanıttım. şaşkın şaşkın bakıp, 'olmaz öyle şey' dediler. 'işimi yapmam lazım' deyip, içeri girdim. fakat, salonda kavga var! iri yarı adamlar, birbirine girmişler! arada kaldım. zorlukla haberi yazdım, resimler çekildi, işim bitti. gazeteye, işimin bittiğini geleceğimi söyledim. 'gelme, sonuna kadar kal' dediler. akşam gazeteye gittiğimde vücudumun tamamı kıpkırmızı kabarmıştı. ürtiker olmuştum. sonradan öğrendim ki, onlar hamallar kongresinde hep kavga olduğunu biliyorlarmış! beni bilerek, bir an önce kaçırmak için oraya göndermişler..."
türkiye gazeteciler cemiyetinde yöneticilik de yapan, bülent ecevit'in anadolu ajansı genel müdürlüğü teklif ettiği vasfiye abla, 13 mart 2014'te ölmüş ve karacaahmet mezarlığı'nda toprağa verilmiştir.
kaynak: bu yazı, ayrıca istanbul kadın müzesi.
1923'te doğar. 1948'de istanbul üniversitesi edebiyat fakültesi coğrafya bölümünü, 1952'deyse basın yayını (gazetecilik enstitüsü) bitirir. ilk basyo mezunu üç kız öğrenci arasında yer alan vasfiye özkoçak, hocası burhan felek'in tavsiyesiyle cumhuriyet gazetesine stajyer olarak girer. o yıllarda dibine kadar erkek egemenliğinin sürdüğü, çoğu gazete bürosunda bayan tuvaletinin bile olmadığı medya sektöründe tüm zorluklara, tacizlere ve "elinin hamuru" dudak bükmelerine inat cumhuriyet ve milliyet gazetelerinde, üstelik polis adliye muhabirliği gibi zor bir branşta tam 40 yıl çalışır. ilk haberi bile "korkutmak" için tevdi edilir kendisine:
"ilk günlerden birinde, 'milli eğitim'in toplantısı var, sen gideceksin' dediler. verilen adrese gittim. hep erkek ve eğitimciye benzer kimse yok! meğer, milli eğitim'in değil, hamalların kongresiymiş. beni içeri almıyorlar. 'gazeteciyim, cumhuriyet gazetesi'nden kongrenizi izlemek için geldim', diyerek kendimi tanıttım. şaşkın şaşkın bakıp, 'olmaz öyle şey' dediler. 'işimi yapmam lazım' deyip, içeri girdim. fakat, salonda kavga var! iri yarı adamlar, birbirine girmişler! arada kaldım. zorlukla haberi yazdım, resimler çekildi, işim bitti. gazeteye, işimin bittiğini geleceğimi söyledim. 'gelme, sonuna kadar kal' dediler. akşam gazeteye gittiğimde vücudumun tamamı kıpkırmızı kabarmıştı. ürtiker olmuştum. sonradan öğrendim ki, onlar hamallar kongresinde hep kavga olduğunu biliyorlarmış! beni bilerek, bir an önce kaçırmak için oraya göndermişler..."
türkiye gazeteciler cemiyetinde yöneticilik de yapan, bülent ecevit'in anadolu ajansı genel müdürlüğü teklif ettiği vasfiye abla, 13 mart 2014'te ölmüş ve karacaahmet mezarlığı'nda toprağa verilmiştir.
kaynak: bu yazı, ayrıca istanbul kadın müzesi.
devamını gör...
2.
kendisi hakkında yazılmış bir biyografi kitabı var. medya sektöründeki ilk kadın emekçilerden. doğal ve normal sayılan basit cinsiyetçilik mobbinglerinden çok çekmiş. sırf kadınlar tuvaleti olmadığı için ve gün boyu kendisini tutmak zorunda hissettiği için sarılık olmuş yani düşünün. zaten sağlık sorunlarının bir çoğunun sebebi iş hayatı olmuş. o kadar çalışmaya rağmen kooperatif kurarak yapabildikleri basın sitesinde bir ev sahibi olabilmiş. sonra da sessiz sedasız göçmüş gitmiş bu hayattan.
devamını gör...