vazgeçilen şeylerin toplamı

tanguy viel’in ceza kanunu, 353.madde isimli romanında geçen bir tanımlamadır. birçok şeyi tanımlamak için kullanılabilir, birçok farklı kavramı ama sanki hayatımızın bir özeti olarak kullanılmış bir sözdür.

nerede okuduğumu hatırlamıyorum, kimin yazdığını da ama bana sanki oscar wilde sözü gibi geliyor her zaman: (bkz: hayat tercih etmediklerimizdir). belki de gerçekten öyledir. belki de hayat sahip olduklarımızdan çok vazgeçtiklerimiz tarafından şekilleniyordur.

yürümeyi tercih etmediğimiz yol yürümekte olduğumuz yolun uzunluğunu ya da zorluğunu etkiliyordur belki. yemekten imtina ettiğimiz yemekler çok sevdiğimiz yemeklerin tadı tuzudur. gitmediğimiz şehirler yaşadığımız şehirlerin iklimine etki ediyordur belki de. hiç tanışmadığımız, tanışmaya gerek görmediğimiz, tanışma fırsatı yakalamadığımız insanlar hayatımızda önemli yer tutan, bizi biz yapan, sevgi ya da nefretle bağlı olduğumuz insanalar için alan yaratmak için vardır belki.

vazgeçtiğimiz şeyler biriktikçe, sahip olduklarımız üzerinde daha büyük bir etkiye sahip olur ve zamanla hayatımız vazgeçtiklerimizin bir dökümüne dönüşür. ve en sonunda hiçbir şeye sahip olamayacağımız bir ölüme doğru ilerleriz.

bir ahtır.