when they see us (dizi)

zaman zaman gözyaşları ile, zaman zaman isyan ederek çok zor izlediğim, mutlaka izlenmesi gereken gerçek hikayeden uyarlama bir dizi.

çocukların oyunculukları ayrıca müthiş.

--! spoiler !--

işi adaleti sağlamak olan insanlar tarafından adaletsizce ve tamamen uydurma bir hikaye ile ellerinde delil bile olmadan yargılanıp hem kendilerinin hem de ailelerinin hayatları karartılan 5 çocuğun çok acı hikayesi.
en acısı da kendi uydurdukları hikayeye (mantık olarak oturmayan kısımlar var diye olay akışını bile değiştirecek kadar gözleri kararmış olmaktan bahsediyorum burada) bu kadar delice bağlanıp, sonra inanmaları. buna çok zor tahammül ettim ben.

--! spoiler !--

izlediğim en güzel dizilerden biriydi. hikayenin etkileyiciliği ve bir de yaşanmış bir hikayeden uyarlanması, sonunda göz yaşlarımı tutabilmem konusunda hiç yardımcı olmadı.
dikkat! sonrası biraz spoiler içerebilir. (yazıyı yazdıktan sonra spoiler butonuna basmak aklıma geldi ve böyle bir çözüm buldum.

central park'ta işlenen bir cinayet-tecavüz, orada tesadüfi şekilde bulunan ve dikkat çeken gençlerin üzerine kalmış ve bu gençlerin yaşamlarının neredeyse yarısının nasıl haksız yere ellerinden alındığını ve bu sırada ailesi, çevresi, kendileri de bu olaylardan ne şekilde etkilenmişler onlarla birlikte izlerken yaşıyoruz. sonunda bu 5 insanın hayatının sonrası hakkında verilen bilgilere bakmayı atlamayınız çünkü: hayatlarının onlara geri iade edilen diğer yarısında çok güzel işler başaranlar var...

netflix yapımı mini dizi. 1989'da yaşanmış ve o dönem epey konuşulmuş central park davasını konu alıyor. seyrederken tüylerim diken diken oldu. inanamadım, kendimi olayların herhangi bir noktasında hayal bile edemedim. bu sebeple sık sık durdurdum, kısacık diziyi bitirmek çok zor oldu.

dizi içinde yer alan "bu iş adil olmaktan çıktı, bu artık politik bir mesele" cümlesi aslında her şeyi özetliyor. birileri hiçbir sebep yokken sizi, ailenizi mahvedebiliyor. yanlış olduğunu bile bile sırf o yola çıktığı için gözünü karartabiliyor. sistem nasıl işlerse işlesin ama bir yerlerde takılmasın zihniyeti 5 insanın hayatını ellerinden alıyor. daha doğrusu 5 çocuğun.

tek bir delil yok. dna'lar uyuşmuyor. görgü tanığı yok. ifadeler uyuşmuyor. 48 saati bulan, yemek ve tuvalet molası verilmeyen sorgular.. çocuklara ve ailelere yalan yanlış vaatlerle imzalatılan itiraflar. neresinden tutsan elinde kalıyor.

her birine ayrı ayrı üzüldüm ama korey'nin yaşadıkları beni mahvetti. nasıl geri getirilebilir ki bunlar? ne yaparak telafi edebilirsin? çok üzücü gerçekten.