ilk gittiğim konserde (ünv. 1) 2 arkadaşımlaydım. ve daha hazırlıklar yeni bitmişken ilk 1 sonra da gruba dönüşen s@pıklara denk gelmiştik.
sahneye sırtını dönmüş neredeyse gözünü bile kırpmadan içimizden birine bakıyordu.
belki birini bekliyor o yüzden bakıyor vs. diye düşündük başlarda ama sabit bakınca rahatsız olduk. hem ilk hem de aşırı sevdiğim bir sanatçı olduğu için bu gotbaz yüzünden modumu düşürmemeye çalıştım. başka yerlere gittik, yine görüş alanında kalacağımız bir şekilde o da yer değiştiriyordu. bu yer değiştirme olayını 4-5 kez yaptık. bir it yüzünden hem modumun düşmesi hem de böyle yer değiştirmek beni çıldırttı. senin bize rahatsızlık veren varlığına soksunlar!
en son bizden yaşça büyük erkek grubuna denk geldik. bir şey desek mi demesek mi kararsız kaldık. çünkü aynı bokun laciverti de olabilirlerdi ve %50 yüksek bir oran. o.'da yavaşça yaklaşıyordu ama ben daha doğru düzgün şarkı dinlemeden, o kadar gün beklediğim anın tadını çıkarmadan bir pi(ç) uğruna gitmek istemedim. gitmesi gereken biri veya birileri varsa o da onlardı!
sonra biz bir şey demeden o abilerden biri durumu fark edip "kızlar bu çocuk sizin arkadaşınız mı?" dedi.
korodaymış gibi "hayır." dedik sonra ben "tanımıyoruz ama neredeyse geldiğimizden beri bakıyor ve gittikçe yaklaşıyor. burada durmamızın bir sakıncası var mı?" dedim.
"tamam, yok, bir dk." dedi. arkadaşlarıyla fısır fısır konuştu. 5-6 kişilik gruptan 3 kişiyle oraya gitti ve geldiğinde çocuk kaybolmuştu. "allah'a şükür insan olana denk geldik galiba." diye düşünmüştüm. geldiğinde teşekkür ettik.
onun dışında bir konuşma çabaları olmadı. bitişte ne tarafa gideceğimizi sormuşlardı "tenha bir yerde kalmıyor, sağ olun." dediğimde herkes yoluna gitti.
ama bu abiler olmasaydı ve bitişte o bizi takip etseydi? ben tek olsaydım? ve apart.ım bir iç sokakta kalıyordu?.. (hem zahmet olmasın diye hem de yine tam güvenmediğim için demedim)
kısa veya açık giyinmemistik, doğru düzgün makyajımız bile yoktu. gece de değildi? öldürücü bakışlarla bakıyorduk. kahkaha da atmadık? bağıra çağıra konuşmuyordukta? suçumuz(!) neydi acaba?..
suçumun ne olduğunu söyleyeyim mi, o got herif(ler)e bir şey yapmadan ortadan kaybolmasına neden olduk. çok ucuz kurtuldu. bu içimde kaldı: gözleriyle hâlâ bakabilecek olması! törpümle gözlerini oyamadığım için üzgünüm. cani değilim ama bu tarz olaylarda caniden de cani olurum. umrumda mı hayır. çünkü böyle bir şeye yeltenen biri gözünden olmasını geçtim ölmeyi hak ediyor bana göre!
"allah kimseye o durumları uzaktan da yakından da yaşatmasın." derken bile bir yerlerde birilerine bunu yaşatıyorlardır! o kadar arttı. lanet olsun!

ulan bari bir gözünü kör etme şansım olsaydı...

devamını gör...

(6) (0)