yalnız sıkıcı insanlar kahvaltıda parıldar

can yayınları kısa klasikler serisini çok seviyorum. önüme düştükçe ne olduğuna bakmadan alıyorum çoğu zaman. muhtemelen bu kitabı da alırken hem oscar wilde hem de sevdiğim bir seriden diye bakmadan aldım. aforizma kitabı olduğunu görünce bir miktar hayal kırıklığına uğradım başta açıkçası çünkü pek sevmiyorum aforizma okumayı. bir söz üzerine düşündükçe düşünüp zihnimi çok fazla yoruyorum. kurgu kitaplarında böyle olmuyor olayları yaşar gibi akıp gidiyor.
bu kitap da kısalığına rağmen düşüncelere dalmaktan okuması zor olan kitaplardandı. saatler sürdü okumam. iki sayfa okuyup bir söze takılıp kitabı bırakıp hayatı sorgulayıp kitaba geri dönmekten yoruldum resmen.
benim kitap okumadaki en büyük motivasyonum keyifli vakit geçirmek bu yüzden de aslında çok tarzım olan bir kitap değildi. her şeye rağmen oscar wilde yine tüm zekasını, iyi bir gözlemci oluşunu pasparlak bir şekilde göstermiş burada. biraz da mizahi bir dille ortaya koyduğu çarpıcı tespitler insanı cidden etkiliyor.
benim aksime okuduğum şey beni düşüncelerden düşüncelere sürüklesin diyorsanız bu kitabı çok seveceğinize eminim.