yalnız yaşayan erkeğin hayatı

yardımcı varsa güzeldir. yoksa rezillik. benim yardımcım var sağolsun gereken her şeyle ilgilenir, gözüm arkada kalmaz. arada da bu mutfakta yemek yaparken şak diye poposuna şaplak atarım şakalaşırız.

işin şakası bir yana yardımcı kendi işlerinize odaklanmada baya yardımcı olmuyor.

ıyy, kokar o.

iyidir kötüdür tartışılır hayattır. ben yazayım siz karar verin. bir defa yemekte haftanın en az iki günü dışarıdan söylemektir kalan günler makarna ve diğer aperatif şeyler. eğer yeterince vakit varsa şaheserler bile yaratılabilir. çamaşır, temizlik vb. işler temizlikçi gelmiyorsa genel üstün körü yapılır. kıyafet konusu titiz insanlar için bir tık daha zordur. bulaşık, makine yoksa sıkıntı varsa problem değil. genel olarak dağınıklık hat safhada. ama bu dağınıklığın içinde ayrı bir düzen vardır. en önemlisi yorgan kılıfı değiştirmek gibi takım işi gerektiren işlemler maalesef ızdırap. zaman zaman kendi kendine konuşmak*
bunların yanında evin içinde olabildiğince hüküm sürmek bundan tam olarak kasıt istediğini istediğin yere istediğin şekilde dekore edebilmek. gene yemek konusunda istediğini istediğin gibi pişirmek ve hiçbir müdahalenin olmaması, istenilen müziğin istenilen saatte istenilen ses düzeyinde dinlemek, kapı açık bir şekilde hacet gidermek ve en önemlisi göbek deliğinde oluşan pamukçuğu anlık olarak istenilen yere koymak.

yalnız bir erkeğin hayatı özetle budur. hala iyi midir kötü müdür bilemedim.

ev temizliği konusuna çözüm bulursa süperdir.

b*ktan bir hayattır. hele ki bazen cinsellik duyguların kabarınca berbat bir hal alan durumdur. kısacası çok tehlikeli bir durumdur

yoktur.

cevabım ektedir.