yalnızlığı anla

insanı bireysel olarak yakın tarihinde yolculuğa çıkartan kazım koyuncu eseridir. sitem dolu bir şarkıdır. sitemler özümüzedir.

yine gecenin bir yarısında saklanma derdi olmayan karanlıktaki öteki beni görebilmek için çıkılan bu imkansıza yakın boyutlar arası yolculuğun yegane müsebbibi, kitap aralarındaki toz yutmuş sayfa köşelerinde okunmasını hayal ettiğim görünmeyen notları düşündüren, var olmayan bir ülkeye kaçabilmek isteyen bana uçuş biletini vermesi için beklenen kahramanı hayal ederken ilham veren, kaygıların hüküm sürdüğü bu insan çölüyle kaplı dünyada benim gibi susamış acizlere su uzatacak yalnız bir müptezelin olduğuna inandıran, pencerenin kenarında üşüyen kuzgunun fısıldadığı dondurucu soğuğu ile can acıtan boşluğu kimseyle doldurulmayan bir garip parça.



…
ne uzanan biri kaldı elime
ne de erişilemez yorgun yüreğime
bir boşluk ki nasıl insanla dolsun
bilmiyorum var mı daha acısı

yalnızlığı anla, yalnızlığı anla...

bir bahçıvan çiçeklerinden yoksun
bir ırmak akamıyor kuru kuru kaynağı
fırlatırdım bir taş gücüm olsaydı
yıkmaya yalnızlığın duvarını

yalnızlığı anla, yalnızlığı anla...

hep böyle mi varla yokun savaşı
ya kazanan yoklar onlar hep böyle mi
bir boşluk ki nasıl insanla dolsun
bilmiyorum var mı daha acısı

yalnızlığı anla, yalnızlığı anla...
…

yalnızlık nedense korkulacak bir şey gibi görünüyor fakat yalnız kalınca anlıyoruz ki ne kadar arkadaşımız olsa bile kendimizden başka bir şey yok. bunu tatmadan anlamak zordur ama yalnızlıktan korkmayın.

bir boşluk ki nasıl insanla dolsun diyen kazım koyuncu'nun tatlı mı tatlı şarkısıdır.

bazen yasamak gerekir o kadar uzun yasamak gerekir ki onu anlamak icin once butunlesmelisindir yalnizlikta oyledir once yasamak sonra butunlesmek sonrada anlamak asamalarindan gecersin

şarjım %2 yazacak kimse olmadığı için, şarja takma gereğinde bulunmadan şarjın bitmesini bekliyorum

anlama çünkü anlayamazsın, anlamaya çalışma çünkü anlamaya çalışırsan, debelendikçe bu bataklığa daha fazla batarsın, sadece yaşa, iliklerine kadar hisset yalnızlığı, en derin çaresizliği, avazın çıktığı kadar bağır dışarıya çünkü senin bağırışların kimsenin içinde bir yankı uyandırmayacak sadece yüzleş yalnızlığınla.

anlamama gerek yok çünkü ben zaten bir yalnızım. telefonda arayan yok, mesaj atan da yok. okula git gel, ama arkadaşım yok. ailedeki sadece 3 kişiye filan yabancı değilim. onlarla konuşuyorum. gerçi ben kalabalık filan sevmiyorum o yüzden de olabilir.