yalnızlığını kendine farkettirmemek için bulduğun çözümler

kendimi akşam yemeğine götürüyorum. mutfak masasında mum yakıyorum. garson benim, şef benim. nihayetinde gazete kağıdına sigara söndüren de benim. sonra kendime stand-up şov yapıyorum. seyirci de benim, komedyen de. gülüyorum esprilerime kafamın içindeki seslere, nihayetinde ağlayan da benim.

başlıklardaki yazım hatalarına sarıyorum ama yüzde bir oranında dile getiriyorum böylece fark ettirmeden zihnimi oyalıyorum boş beleş şeylerle.
ayrıca her yanın insan dolu da olsa zihnimiz her daim yalnızdır dostlarım.