yanlışlıkla küfür etmek

yoksa özür dilmemiz mi gerekiyor?

(bkz: forum mu lan burası)

hay senin soracağın soruyu...yanlışlıkla nasıl küfredebilirsin?

babamla siyaset tartışırken ufak çaplı kalp krizi geçirmeme sebep olan olay. canım babam duymamış gibi yaptı kibarlık işte

bazen çok alakasız bir yerde çıkar ağızından sende şaşırırsın, karşındakilerde. işin garibi küfürlede aran yoktur nasıl canın sıkılmışsa artık.

kibar bir kadının yanında yaşanması ekstra utanç veren nahoş durum.

babamla maça gittiğimizde ufak küfürleri duymazdan gelir ama bir kere acayip sinirlenip biraz yüksek sesle söylemiştim babamın bakışları efsaneydi ama

bazı insanlar o kadar alışmış evet geliyor hayır gibi kelimelerle eş değerde kullanıyorlar.

insanın bilinçaltında kalan şeylerin aşırı sinir anında ortaya çıkmasından kaynaklanan durum.

bir gün yolda yürürken yerde ki çukurda birikmiş, neredeyse göl olmuş yağmur suyuna hızla girip dizlerimden aşağısının olduğu gibi sırılsıklam ıslanmasına sebep olan aracın sürücüsüne hayatımda hiç etmediğim öyle bir küfür ettim ki. * böyle sinkaflı tamlamalı falan * siyah lüks aracında oldukça da yakışıklı olup küfür yiyen arkadaş camı yavaşça indirdi, güneş gözlüklerini çıkardı o şok, ben şok olmuş şekilde birkaç saniye birbirimize bakarak dona kaldık. ve dedi ki “özür dilerim” hiçbir şey diyemeden bir kaçışım var..... ibretlik.... *

gökmen özdenak ın az daha yapacağı eylem. küfür bir ilaçtır, dozunda kullanılmalıdır.

benim gibi küfürbaz haydoların yapabileceği şey.

eyvaaahhh.

hımınısss diye birden çıkıverir ağzından.

ay ahahaha, ağız alışkanlığı sebebiyle sık sık yaptığım şey. beni güldürmeyen ama çevremdekilerin takla atarak güldüren çok fazla durum var

sözlükteki en büyük korkum. yalnışlıkla küfürlü tanım gireceğim diye o kadar korkuyorum ki.

nadiren de olsa başıma gelen hadise. ailenin yanında oluverdiyse şayet utandırır..

sinirlerine hakim olamadığın anda çıkar. sonra ben ne yaptım diye yüz kızarır. sakin olmak lazım

sürekli başıma gelir çünkü zaten sürekli küfür ediyorum ve bu sebepten kafamın içi küfür dolu. en son örnek akşamüzeri yaşandı, kurye abiyle telefonda konuşurken bi anda kendi kendime "zevzek zorozbu çocuğu, bi ev yaaa" diye mırıldandım. adam motorun gürültüsünden duymadı ama duysaydı da pek üzülmezdim, hızlı sinirleniyorum *

kafa sözlük sayesinde burada küfür etmiyorum. burdan çıkınca içim şiştiğinden allah ne verdiyse saydırıyorum.

teşekkürler kafa sözlük. who is next?

kişiye ve duruma göre utanç verici olabilir.

yıllar önce tatildeyim. akşam arkadaşlarla sahilde içiyoruz. peder bey "nasılsın, ne yapıyorsun?" diye mesaj atıyor. "sahilde arkadaşlarla takılıyoruz" diye cevap veriyorum. "dikkat et üşüme, üzerine bir hırka al" diyor. "yok bir şey olmaz, merak etme. zaten hava çok güzel, yaprak kımıldamıyor" diye cevap veriyorum.

sonradan farkediyorum ki telefon (o zamanlar t9 sözlük var) o kadar kelime arasından, yaprak kelimesini çok farklı bir şekilde değiştirmeyi seçmiş.

normalde "ay küfürlü konuşmayayım" diye kasan bir insan değilim. dili iyi kullanmaya çalışırım ama içinde küfür de vardır.

ancak babama karşı asla.

görür görmez acaip utanıyorum. hemen arıyorum. açıyor. "baba valla yaprak yazmıştım, telefon yar...k diye düzeltmiş, öyle yazmak istemedim kusura bakma." diyorum. gülüyor, "biliyorum" diyor. arkadan annemin de gülmesini duyuyorum. olay öyle kapanıyor.