yapı markette alet edevat seçen çekici kadın

nadir rastlanır. "çekicilik" kavramını dolduran objelerden birisidir *. çünkü o kadın yalnız ve gururlu. böyle hayal kuruyor insan hemen. bir arkadaşına bile rica edemiyor, minicik elleri ile matkap seçiyor tuta tuta.
o an devreye girip yardımcı olmak ve arkadaşlığı ilerletmek istiyor insan. onu alma bunu al diyerek gülümsemek istiyor. fetiş besleyen bir olay bu. yalnız abicim yaa. bir adam da şu kadınla ilgilenmemiş. tornavida alıyor kendi kendine. delirten şey bu.

sevmem öle kadın. bazı şeyler üzerine yapışmış erkek ve kadının. kadınla oturpu felsfe konuşmayıda sevmem azizim. kadını kadınsal şeyleriyle severim. şuh kadınlar severim. alet edevat falan bunlarla uğraşanlar ilgimi çekmez.

hep bu satisfaction klibi yüzünden bu algı oyunları.

an gelir elektrik panolarının önünde beliririm, an gelir pense tutar, an gelir tulum giyerim. fakat hepsi zorunluluktan, nasıl mı? bir sabah boydan boya çorabım kaçar etekle geldiğimde iş yerinden tulumla çıkarım. o halimle fabrikayı boylu boyunca dolaşır bir güzel toz, duman yutarım. bir an elime pense tutuşturulur, erkolar çok pisler dalga geçerler. hemen kırmızı kabloyu keserim uçurayım şunları bir güzel... kabloyu keserim kesmesine de kimse uçmaz..

gregor samsa bir sabah dişil enerjiyle uyanınca kendini bir şey zannetmiş akşamına kalmadan enerjisini kaybetmiş..

nazlı kızın eline vermişler pense,
ah be canım olmuşsun kutu kutu pense,
üzerine bir de elma yense,
çekici diyenler arkasına dönsün çıksın bence..