dini siyasete alet etmek

adnan menderes döneminden bu yana yapılan, insanları kandırmanın, damarına basmanın,oylarını çalmanın en kısa yolu.

demagogların pek bir sevdiği hadise. üst mertebelere gelmek hatta başbakan mı olmak istiyorsun? herhangi bir yetkinliğin yok mu? üniversite bile okumadın mı? hiç sıkıntı değil. demagoji sayesinde hiçbir şey imkansız değil.

ucuz oyunlardır ama halkımızın hala kanmakta olduğu durumdur.

türkiye gerçeğidir

türkiye'de dini siyasete dahil eden var mı ya, hangi ülkeden bahsediyorsunuz anlayamıyorum burası laik türkiye cumhuriyeti tamam mı

memleketin olmazsa olmazıdır.

ortaçağ'ın en büyük siyaset malzemesi idi. ama günümüzde de halen işe yarıyor görünüşe bakılırsa...

siyaseti dine. dini siyasete alet etmektir.
kötü bir durumdur. insanları kandırmaktır.
insanları uyutmaktır.

maide 44. ayet

din dogmatik olduğundan, bir yere kadar yorumunuzu katarsiniz. sonrası tam teslimiyetli bir inanmayı gerektirir.

eğer siz bu dogmayı siyasete alet ederseniz, geniş kitleleri çok kolay kontrol altına alabilirsiniz demektir.

lakin muhtemel sonucu toplumun bir kesiminin buna reaksiyon vermesiyle büyük bir patlama olabilir.

yayaye koko cambo

göklerden gelen karar var adamlar ne yapsın.

"din; sıradan insanlar tarafından doğru, filozoflar tarafından yanlış, siyasetçiler tarafından gerekli olarak görülür." - genc seneca

yeterince açıklayıcı bence.

(bkz: eyyy)

laikliğin önemini gösteren hede.
laiklik olmadan devlet yönetilmez!

dini malzeme yapmak halkın dini yani saf inanç duygularını suistimal etmektir. sekülarizme gerçekten ihtiyacımız var.

(bkz: allah ile aldatmak).

işin kötü yanı bundan şikate olmayanlar var. osur osur ipe diz.

tarih boyunca din siyasetin bir parçası olmuştur. günümüz modern seküler demokrasilerinde bile din hala siyasetin bir parçasıdır. sonuçta din aynı zamanda belli bir sosyal kültürel grubu ifade eder. tüm dünyada muhafazakar partiler din ve geleneklere bağlılığın sembolüdür ve oy tabanı din ve geleneklere bağlı kişilerdir. milliyetçi partiler aynı şeyi millet üzerinden, sol partiler aynı şeyi sol ideoloji üzerinden yaparlar.
kültürün bir parçası olan dinin bu nedenle siyasete alet olması ne yeni ne de şaşırtıcıdır. bu anlamda siyasal islamı tu kaka diyerek dışlamak mantıksızdır. nitekim dini değerlere sahip kişileri temsil eden siyasi parti kadar laik olduğunu iddia eden partilerde dini siyasetin parçası olarak kullanır. tüm liderler bayramlarda,cenaze namazlarında en ön sıralarda yer alır, herkes belli aralıklarla kendilerince gerçek islam açıklaması yapar ve yine tüm partiler dinin devlet içindeki yerini tartışma konusu haline getirir.
sorun dinin siyasette yer almasından çok dinin siyasette ayrımcılık amacıyla kullanılmasıdır. iktidara gelen partilerin kendi dini inançlarına göre toplumu şekillendirme çabasında diğerinin temel hak ve özgürlüklerini elinden almasındadır.
bugüne kadar dindarları temsil eden tüm partilerin kapatılması, başörtülü kişilerin okuma ve çalışma haklarının elinden alınmasından, sorumlu olanlarda, bugün dindar olmayan kesimi dışlayan, lgbtqlara saldıran, kadını kendi inancına göre şekillendirmeye çalışanlar aynı kefededir.
almanya'da hristiyan parti geldi diye müslümanlara yönelik kanunlar değişmez, kanada'da muhafazakarlar seçimi kazandı diye muhafazalar olmayanlar dışlanmaz. seküler devlet demek dine dayalı değerleri savunana partileri yasaklamak değildir. seküler devlet olmak demek hangi parti güce sahip olursa olsun bu güçle bir başkasının dini, dili, ırkı, cinsel kimlik tanımı, kültürü vb nedeniyle kimseye ayrıcalık tanımamak ve toplumun her kesimine eşit haklar sunmaktır.
devletin dine karışmaması ve devleti yönetenlerin din temelli ayrımcılık yapmamasıdır.
sorun dini siyasete alet etmekten çok din devlet yönetimini etkilemeye başladığında başlar. yine aynı şey millet ve ırk kavramlarını kullananan milliyetçi parti iktidara geldiğinde ırkçılık yaparsa, sol ideolojideki parti iktidara geldiğinde kendi ideolojisine inanmayanları zorla değiştirmeye çalışırsa ve halklarına tecavüz ederse başlar.
dünya genelinde özellikle yeni kuşağın desteklediği trend din, millet, ırk ya da modası geçmiş ideolojiler yerine sosyal devlet anlayışı içinde sosyal, ekonomik ve çevresel sorunlara çözümler üretmeyi amaçlayan, bu yönde çözümler ortaya koyan ve birleştirici bir dil kullanan liderler ve partilerdir. bu anlamda son dönemlerde çok daha fazla tabandan gelen hareketlerin ( grassroots movement ) bağımsız adaylarının sayısı gerek parlemento gerek ise yerel yönetimler seviyesinde artmaktadır.
umarım 10-20 yıl sonra din, milliyet gibi temellere dayanan siyasi partiler yerine sosyal ve ekonomik gelişmeye odaklı, birleştiren siyasi hareketleri tartışıyor oluruz.

(bkz: imam hatipler kapatılsın)