yapılan her kötülük için şeytanı suçlu çıkartmak

acaba diyorum şeytan olmasaydı insan evladı yaptığı kötü olan her şey için neyin ardına sığınacaktı.

hangi akıllıysa bu zat zamanın da o kadar kötülük etmiş ki kendi de utanmış artık bunun üstüne bir günah keçisi bulmuş kendine adına da şeytan demiş (şeytan dememiştir de neyse dili artık o dilde bir isim) sonra da kılıfını hazırlamış “bu melekti ama yamuk yaptı tanrıya, tanrı da attı bunu yüce divandan” demiş cemaate.. cemaatte duydun tanrı manrı adını “ohh demiş kötülüğe devam, bulduk suçlusunu” aynen bu minvalde geçmediyse bu muhabbet ne olayım.

şeytanı yarattığı için de tanrıyı suçlarsın, olur biter.

olmayan bir varlık "suçlanmaz". gün içinde kullandığınız kelimelere dikkat edin! birisi kötülük yapınca "ulan ne şeytanmışsın" sen dersiniz. kişi şeytan değildir. iblis dersiniz. kötülüğünü tanımlarsınız. içinize kodlanmış olan "kötü potansiyelin" adıdır şeytan. ve bazen iblis olur. bu kavramları öyle gelişi güzel kullanmayın. soyutlama yapar kültürler.

kötü olan insandır. içindeki negatif potansiyelleridir. pozitif olanları kullanmayı deneyin. şeytanlıktan uzak durun. her yaptığınız kabahati "cennet yaprağı" ile örtmeyi bırakın!