yaranmak

beğenilmek, sevilmek ve kabul görmek için, gereğinden fazlasını yapmak.

“kendini en çok kimler için paralıyorsan!
bilki;
en çokta onlara yaranamıyorsun.”

yar/anmak olarak bölünce iç acıtıyor.

ulan bu ben değilim dfjfj hani herkes her şeyi olur da benden bu olmaz. yaranmak için öncelikle birinin herhangi bir şeyine muhtaç olmak gerekir ve bilin bakalım kimin kendine göre her şeyi var? *

"dostunum" diyenler aldattı gitti
o sahte sevgiler böylece bitti
ömrümün üstünden seneler geçti
yine de kimseye yaranamadım"

çok güzel bir şarkıda söylenmiştir bu konu ile ilgili.
buyursunlar;

yalanmak da denebilir. evet.

aslında yaranmak uğruna ve yaranmak için bir şeyler yapmak değil mi yanlış olan.. insan doğru bildiği şekilde ve öyle davranmasını hakettiğine inandığı kişilere karşı tutum almalı. bu tutum kendisi doğru ve yerinde bulduğu için kendisine dair bir davranıştır. kabul görür görmez bu onun dışında bir şeydir. yaranmaya çalışıpta yaranamayandaki gibi bir hayal kırıklığı yaratmaz. ama insanın kendi olmaktan çıkıp sırf birisine yaranmak için bir tutum alması beklentisi karşılanmadığında onu yaralayacaktır. çünkü kendisi olmaktan taviz vermiş, verdiğinin karşılığını alamayan durumundadır.
kanımca yaranmaya çalışmamak, kendine yabancılaşmamak gerekir. aslında bu hem kendine saygının bir gereğidir hem de başkalarına saygının gereği. çünkü doğru kişilikler haketmediklerine inandıkları davranışları beklemezler ve istemezler. unutmayalım ki, sahici gerçeklikler üzerine kurulmayan ilişki ve tutumlar dürüstlük içermez.