yarına hazırlanmak

genel geçer bi durum gibi gözükse de sürekli yaptığımız eylem. bugün yaptıklarımızın ve yaşadıklarımızın hepsi aslında yarına hazırlanmak için.

(bkz: ev işi yapmak)
(bkz: proje hazırlamak)
(bkz: çalışmak)

yarın, bir gün ev alabilmek, tatile gidebilmek veya hayalindekileri gerçekleştirebilmek için bugün çalışırsın.
yarın işten döndüğünde evini güzel görmek için bugün temizlersin.
yarın arkadaşlarınla buluşucağnı bildiğin için bugünden ütülersin kıyafetlerini.
yarın güncel film hakkında konuşabilmek için bugün izlersin mesela.

demek istediğim; her ne kadar anı yaşıyoruz (bkz: carpe diem) varsaysak dahi aslında her yaptığımız eylem daha güzel bi yarın geçirmek için.

umudun en güzel göstergesidir fikrimce. "insan öleceğini bile bile nasıl yaşar, ya çıldırır ya da öleceğini unutur" demiş ya şair, çıldırmak yerine unutmayı seçmemizin de en güzel kanıtıdır. yarına ertelediğimiz şeyler, yarına yaptığımız planlar hepsi yarın uyanacağımıza dair umutlarımızdır aslında.

sabaha kadar uyumak son damlasına kadar uykuyu hissetmek.

yarın işe başlıyorum ve aylardır uyku düzeni diye bişey kalmadı uyuyamıyorum.
lütfen beni yormayın.

yarın bir türlü gerçekleşmeyen ameliyat için tekrar gün almaya gideceğim. sanırım 3 kez ertelendi. umarım yarın verilecek olan tarihte olabilirim. gerçekten sıkıldım ve psikolojik olarak çöktüm. bir safra kesesi bu kadar zor olmamalı.

bırakın o size hazırlansın.
hep biz hep biz. nereye kadar!
şaka bir yana biz her ne kadar plan yapıp o planlar doğrultusunda ilerlediğimizi düşünsekte hep bulunduğumuz zamanın çizgisine göre yaşıyoruz.

oje sürüp, muhabbet ederek yarına hazırlanıyoruz. en yakın arkadaşının ilk buluşmaya gitmesi bunu gerektirir.*