yarını öngöremezken 65 yaşı planlamak

bir insan hatası.

geçen aydan bugünü planlayamıyoruz ama 65'i planlamaya kalkıyoruz.

neyi zorluyoruz birader. bi salalım.
anı yaşayalım.

65 yaşındaki halimiz düşünsün onu da.

yarında değil bugünde yaşamak lazım.

çok iyi oldu bu başlık. yaşlanınca bana kim bakacak kim bir tas çorba verecek diyordum ki sen hayırdır nereden geldin buralara dedi.
iyi etti. insan sevmememizin sonu her türlü yalnızlık olacakta sen ne ara 65 e geldin de hüzünlendin be hadsiz!

yıllardır aktarılmış bilgiler beyanlar her şey tek bir cümlede toplamış demiş (bkz: carpe diem) olmadı (bkz: ölü ozanlar derneği)nde ana tema yapıp etrafında senaryo yazmışlar (bkz: seize the day) demişler.

anı yaşamanın ne olduğunu unutmaktır sözün özü.

yani biraz hayatınız çorbaya dönebiliyor anda yaşayacağım… olaylar bu kadar karmaşık hale dönse de keyif aldığım şeyden vazgeçmem mi gerekiyor diye sorulara cevap ararken de buluyorsunuz kendinizi ama..


beş dk sonra ne olacağını bilmiyoruz. yaşa gitsin salla gitsin canım sağolsun sefam olsun modundan devam etmek mesela.

buna umut diyoruz. yaşamak umudu.

her şeyin ''denge'' üzerine kurulu olduğu evrende, dengeli dağılım yapmak uygun düşer.

biraz bu güne, biraz yarına, biraz da yıllar sonraya katkı. hepsi aynı zamanda yapılabilir. vallaaa.

bir atasözü der ki insan kurarmış kader gülermiş.

aptal olmak veeeee
bonus olarak herkesi aptal sanmak.
(bkz: aptal)

plansız yaşam sürüp 65 inde pişman olmanız muhtemel iken plan yapıp erken ölüp pişman olmanız mümkün değildir çünkü öldünüz, zaten umrunuzda olmaması lazım mantıken daha önemli olaylar yaşanacaktır eğer başka boyut varsa. planların önemli noktası esnek olmalı ve bir tane olmamalı. hayatın etkenlerine olabildiğince uyum sağlayabilmeli. dik durup kırılacağına esneyebilmeli.

ekonomik bir hazırlık yapılabilir.