yaş ilerledikçe hayattan alınan zevkin artması

bundan önceki yaşlarımın berbat geçmesinden, ve berbat dönemler atlamam dolayısıylada olabilir ya da bu acıların getirdiği olgunluk seviyesi ile kendimi daha iyi tanımam neticesinde gerçekleşen çıktıda olabilir. açıkçası pekte unrumda değil, hayat kalitem genel düzlemde pozitif eğride, stabil olarak arttığı için mutluyum. belki benim gibi bu durumu yaşayan vardır diye açtım başlığı, böyle yaşlandıkça hayatı güzelleşen var mı aramızda?

ölüme yaklaştıkça her yaşın kıymetini bilmek ve dolu dolu geçirmeliyim psikolojisi diye değerlendiriyorum.

(bkz: alzheimer olup her gün harry potter'ı tekrar izleme keyfi).

bize öyle bir bilgi gelmedi. evet.

yaş ilerledikçe bir şeyler katabildiysen, finansal özgürlük ve sağlığın yerindeyse katılabilirim duruma. ama hala bordro mahkumuysanız ve de daha sabahtan oranız buranız ağrıyıp sızlıyorsa bu zevk sadizm kaynaklı olabilir. bi çocukluğunuza inelim derim.

başlığı açalı 1 ay olmuş hala aynı düşünüyorum, şu 20 lerin başlarındaki ağır depresif modu geçince hayatta belli konularda düzene girince mis gibi oluyor. üstelik hala finansal olarak bor özgürlük elde etmiş değilim ona rağmen böyle, daha bir çok konuda bağımlıyım ama mutluyum şu an bile. içsel çatışmayı yenmek kişinin kendine olan yolculuğunu anlaması, kendisini sevmesi çok önemli. birde benim bacak 2 sene önce kırıldığında düşünecek çok vaktim oldu birde acının kişiye getirdiği bir olgunlaştırma mevzusu var. sanırım belli zorlukları çekmek gerekmiş. baya sancılı bir süreç oluyor ama 20 lerin başı, bu yaşlarda intihar vakalarının çok olmasına şaşmamalı. çocuğum olursa en çok bu yaşlarda yanında olacağım.

her yaşın kendine has bir zevki olsa da, genel olarak katılmadığım tespit. zira 7-8 yaşlarında kırsal bir mahallede, mahalle arkadaşlarımla beraber bisiklete binme eylemini sömürebildiğim kadar sömürdüğüm zamanları hiçbir yaşıma değişmezdim. o mahalleden ayrıldık ayrılalı hayat bir daha hiçbir zaman eskisi gibi olmadı zaten.

ha bu arada kimseyi yargılamak gibi olmasın ama, bisiklet kullanmayı bilmiyorsanız, ya da hayatınız boyunca bir kere bile bisiklete binmemişseniz çocukluğunuzu boşa geçirmişsiniz demektir.