1.
budizme göre ruhların geçeceği aşamalardır.
tutkunu olduğum japon edebiyatının bence en önemli yazarlarından biri olan ryunosuke akutagava'ın cehennem manzarası adlı kitabının aynı isimli öyküsünde geçer bu tanımlama. aslında bir tablonun adıdır. ryuugaiji tapınağının kapısında asılı durur.
insanın geçeceği bu beş aşama sadece budizme özgü değildir aslında. belki son aşama hariç.
dünya üzerindeki bütün dinlere aynı mesafede durmak gibi bir tercihim var. o yüzden budizm de benim ilgimi çeken bir din değil. ama bütün dinlerde beni büyüleyen bir şeyler çıkıyor mutlaka. bu büyülenme bir inanç anlamında olmuyor. genelde edebi bir merak.
budizm içinse bu beş aşama o kadar çarpıcı olmasa da, insana çok şey anlamasa da, büyük bir farklılık sunmasa da listelenmiş olması bile yeterli benim için. ben listeleri çok seviyorum. belki de bu yüzden en sevdiğim yazarlardan biri georges perec.
yaşam ve ölümün beş aşamasının ilki doğum ve ölüm arasındaki geçiş evresi. böyle ifade edilince çok önemli bir şey gibi görünse de aslında bahsettiğimiz şey hayatın ta kendisi. yani çok da matah değil. bu aşamaya shojo deniyor.
şu anda shojo aşamasında olan biri olarak bu aşamanın gayet keyifli geçmekte olduğunu söyleyebilirim. sanırım ben diğer aşamaları geçmek için çaba sarf etmeyeceğim.
ikinci aşama bedenin bozulması aşaması. bu aşama sanırım yaşlılık evresine denk geliyor. oraya geçmek için daha zamanım var gibi. bu aşamaya da kyo deniyor.
üçüncü aşama en zorlu aşama. ölümün gerçekleşmesi. en stresli evre bu. nasıl olacağını, ne zaman olacağını, ne kadar süreceğini ve en azından benim için anlamlı bir soru olan niçin olacağını bilmiyoruz. evlerden ırak. bu aşamaya da shi deniyor. böyle bir isim koyarak sevimli hale getirmeye çalışmak da tam dinlere göre bir çaba.
dördüncü aşama cesedin bozulması. bu aşamayı anlatmak bile istemiyorum. yaşasın mumyacılık. bu aşamaya da shoji deniyor. doğum ve ölüm arasındaki geçiş evresi ile cesedin bozulması arasındaki fonetik benzerlik dikkate şayan.
son aşama ise nehan diye anılan nirvana'ya ulaşma. bu aşama herkese nasip olmuyor. en yüksek ruh durumuna erişme anlamına gelen nirvana sadece seçilmiş kişilere uygun sanırım. o yüzden mavi ve kırmızı arasında doğru seçim yapıp beyaz tavşanı takip etmek gerek.
birçok aşamayı gördük, birçok aşamayı öğrendik. şimdi geldik en civcivli bölüme. aranızdan bir kişi bu tanımı okuyup beğenecek. yoksa kapatırım aşamaları.
tutkunu olduğum japon edebiyatının bence en önemli yazarlarından biri olan ryunosuke akutagava'ın cehennem manzarası adlı kitabının aynı isimli öyküsünde geçer bu tanımlama. aslında bir tablonun adıdır. ryuugaiji tapınağının kapısında asılı durur.
insanın geçeceği bu beş aşama sadece budizme özgü değildir aslında. belki son aşama hariç.
dünya üzerindeki bütün dinlere aynı mesafede durmak gibi bir tercihim var. o yüzden budizm de benim ilgimi çeken bir din değil. ama bütün dinlerde beni büyüleyen bir şeyler çıkıyor mutlaka. bu büyülenme bir inanç anlamında olmuyor. genelde edebi bir merak.
budizm içinse bu beş aşama o kadar çarpıcı olmasa da, insana çok şey anlamasa da, büyük bir farklılık sunmasa da listelenmiş olması bile yeterli benim için. ben listeleri çok seviyorum. belki de bu yüzden en sevdiğim yazarlardan biri georges perec.
yaşam ve ölümün beş aşamasının ilki doğum ve ölüm arasındaki geçiş evresi. böyle ifade edilince çok önemli bir şey gibi görünse de aslında bahsettiğimiz şey hayatın ta kendisi. yani çok da matah değil. bu aşamaya shojo deniyor.
şu anda shojo aşamasında olan biri olarak bu aşamanın gayet keyifli geçmekte olduğunu söyleyebilirim. sanırım ben diğer aşamaları geçmek için çaba sarf etmeyeceğim.
ikinci aşama bedenin bozulması aşaması. bu aşama sanırım yaşlılık evresine denk geliyor. oraya geçmek için daha zamanım var gibi. bu aşamaya da kyo deniyor.
üçüncü aşama en zorlu aşama. ölümün gerçekleşmesi. en stresli evre bu. nasıl olacağını, ne zaman olacağını, ne kadar süreceğini ve en azından benim için anlamlı bir soru olan niçin olacağını bilmiyoruz. evlerden ırak. bu aşamaya da shi deniyor. böyle bir isim koyarak sevimli hale getirmeye çalışmak da tam dinlere göre bir çaba.
dördüncü aşama cesedin bozulması. bu aşamayı anlatmak bile istemiyorum. yaşasın mumyacılık. bu aşamaya da shoji deniyor. doğum ve ölüm arasındaki geçiş evresi ile cesedin bozulması arasındaki fonetik benzerlik dikkate şayan.
son aşama ise nehan diye anılan nirvana'ya ulaşma. bu aşama herkese nasip olmuyor. en yüksek ruh durumuna erişme anlamına gelen nirvana sadece seçilmiş kişilere uygun sanırım. o yüzden mavi ve kırmızı arasında doğru seçim yapıp beyaz tavşanı takip etmek gerek.
birçok aşamayı gördük, birçok aşamayı öğrendik. şimdi geldik en civcivli bölüme. aranızdan bir kişi bu tanımı okuyup beğenecek. yoksa kapatırım aşamaları.
devamını gör...
2.
devamını gör...