yaşamak istemiyorum serzenişi

bıktım, canı cehenneme her şeyin deyip isyan etmektir. iyi olacağına olan inancını kaybetmiş, daha da kötüsü, bu inanca hiç sahip olmamış birinin biriktirdiği öfke, çaresizlik çığlığı olabilir.

yaşamak istemediğini borazan çalarak duyuran herkesi aynı psikolojide kabul etmek gibi bir hata yapıldığını görüyorum..

yaşamak istemiyorum = yaşamak istiyorum

demektir diyoruz.
peki hangisinin yaşamak isteği baskın, hangisi inançsız ve ölmek arzusunu gerçekleştirmeye yakın, bu konu genellemelere kapalı benim açımdan..
sabırsız, ruhsal acılara dayanıksız, eşiği çok daha düşük olan insanlar da bu cümleyi sıklıkla kurabilir.. artık tükenmiş ve sona gelmiş, hayatı terk etmek üzere olan biri de.
cümleler belki aynı ama o cümleyi kuran insanlar farklı.

arafta kalanların, yaşamdan düşenlerin
her zaman susarak gittikleri söylenebilir mi? ölüme talip olduğunu kimi susarak kimi de konuşarak söyler.

cümlenin bize ne anlattığından çok, cümleyi kuran kişi bize ne anlatmak istiyor,
aslında bu çok daha önemli gibi geliyor bana.

poser bi davranış. yaşamak istemeyen kafasına sıkıp bize yer açabilir.

bak şuradan silkerek git derler adama. derler valla.

yaşamak istemeyenler özgür iradeyle bunu çözebileceklerini fark ederlerse :o