yaşamanın tanımı ve insanın yaşama nedeni

bir soru sorup bir cevap bulamadan göçüp gideceğimiz düşüncesine binaen, üzerine biraz fikredelim biraz kafa açalım diye açılmış başlıktır.

şöyle bir yol verebiliriz sanırım düşünsele;

insan sorularına cevap bulmak için yaşar. yaşamak aramaktır. bir sorunun cevabını, bir yeri, bir insanı, bir duyguyu, bir imkanı, bir kurtuluşu, bir yolu aramak. bulmak için yürümektir yaşamak. kimi farkındadır bunun, kimi değil. kimi farkında olmayışının ızdırabıyla söylenerek yürür . kimi farkındalığının yükünü taşırken, omuzları yorulur.

vesselam...

ana babamızın bir gece canlarının sıkılmasından dolayı yaşıyoruz.

insan zevkleri icin yaşar hayattan zevk alamayan insan haliyle yaşayamıyor.

bir nedeni yok. her durumu ve yaşamın tümünü kendimize biçtiğimiz için haddinden fazla değer veriyoruz benliğimize.
program basit: doğ, büyü, hayatta kalmaya çalış. bitti. gerisi sözde entel sorunlar, kendimizce süslü uydurmalar.

evren kalıtsal olarak birbirine aktarılan bir düzen yaşamda bu döngünün bir parçası.

insan'ın yaşama nedeni ise çok derin bir konu. burada fikirlerimiz çok önemli ve eminim birbirinden farklı yaklaşımlar söz konusu olacak.çünkü tek bir cevabı olacağını düşünmüyorum. benim yorumum şudur;
öğrenilmiş bir düzende aynı şeyleri tekrar ederek bir zincirin parçası olmak ve en önemlisi kendi varlığının anlamını bulmak.(içsel keşif)

önceleri çok ciddiye aldığımız sonrasında akışına bıraktığımız anlam.

bunu da ciddiye almayın. ciddiye alınan her adım ömürden bir kaç yıl alıyor.

bilinci kadar yaşar insan. bilincin kadarsın. yaşamın diğer anlamı bilinç benim için. bilinç, bilinç, bilinç.
bilin demiş miydim?

gelelim diğer soruya,
yaşıyor olmamız bile tuhafken yaşamaya devam etmek ve mümkün mertebe kendini geliştirmekten öte bir nedene gerek yok.

t: yazarların yaşamın tanımını ve yaşama nedenini yazdığı başlık

bir umut ya! belki güzel şeyler görürüz.
göremezsekte ne filmdi der geçeriz.

yaşamak yalnızca hayatta kalmaktan ibaret midir? hayatta kalırken ne hissederiz veya hisseder miyiz? varlığımızı hisseder miyiz mesela? sorular çok, yanıtları tek de değil; hiçbir yanıt doğru da değil.
yaşamak dediğimiz durumda yanıtları ve karşılıkları biz seçiyoruz. yaşamanın dümdüz tanımı canlı ve kanlı bir varlık olmak diye düşünüyorum ancak bu da yetersiz bir tanım oluyor, biliyorum.
nedenlerine bakınca yine biz belirliyoruz, hatta sadece biz belirliyoruz.
tek bir neden olsaydı ya her şey çok daha sıkıcı olurdu ya da herkes birbirini vurur ve en güçlü olan kişi o nedene sahip olurdu. nedensiz bir yaşam olmaz gibi geliyor insana. sonra diyoruz ki amaan böyle neden mi olur yaşamak için. sonra her şey manasız geliyor falan filan.
soruyu da unuttum cevabım da yok zaten, tanımsız ve nedensiz bir entry.