yaz mevsiminin en güzel yanı

tabii ki çeşit çeşit ve müthiş meyveleridir.

deniz, kum ve güneş.

deniz, deniz ve denizdir.

benim için en güzel yanı sahile gidip aptalca bir taşın üzerine oturup sabahlara kadar saz çalmak ve türkü söylemek, şiirler yazmak. bir şeyleri düşünmemeye çalışmak ve çok daha fazla düşünce arasında kaybolmak. kitabı ve sazı bir kenara bırakıp öylece etrafı izlemek ve gerçekten zamanın akıp gittiğinin farkına varmak. bütün çaresizliğim ile öylece oturup bazı şeylerin farkında olduğum için şükretmek...

okulun olmaması.

doğalgaz foturasının düşük gelmesidir.

yoktur. neyini seviyorsunuz? vıcık vıcık sıcak. deniz desen bi keyfi yok, giriyorsun bi yüzüp geri çıkıyorsun. ne bir manzarası var ne düzgün bir canlısı. güneş desen parıl parıl parlıyor, bir şey göremiyorsunuz. benim güneşe alerjim vardır zaten, vampir gibi çıkamıyorum dışarı. gündüzleri tabutta yatmadığım kalıyor ki ev halkı izin vermedi tabut almama. her fikrime, kararıma da saçma sapan karşı çıkmak adetleri olmuş zaten. neyse, yaz iğrenç bir mevsimdir, iyi tek bir tarafı yoktur. iki gram soğuk görüp üşüdünüz diye kendinizi kandırmayın.

çalışırken üşümemek.

dışarda yanıp içeride klimada serinlerken soğuk suyla sıcak çay içme çatışmasını yaşayabilmek

duş alıp dışarı çıkabilmek,
soğuk şeyler yiyip içip hasta olmamak,
çilek yiyebilmek,
gece balkonda oturabilmek,
cam açık uyuyabilmek,
ince giyinebilmek
ve daha bir sürü şey.