yazacak hiçbir şey bulamamak

o kadar başlık var, o kadar konu dolaşıyor. bakıyorum, geziniyorum gerçekten ilgimi çeken ya da bir görüş belirtme gereği hissettiğim hiçbir başlık bulamıyorum. burası güzel yer elbette, ilk yazarlardanım çok nadir de girsem severek okuyorum, yazarlarını seviyorum. ama tüketim toplumu olmamızın bir sonucu bu da belki. yazmıyor, üretmiyor, o isteği bulamıyor; okuyorum sadece.

o eski motivasyonumu kaybettim, eskiden yüzlerce mitoloji ve arkeoloji temalı tanım yazardım buraya, insanların okuduklarını bilip iyi hissederdim ama artık insanlar burada bilgi temalı bir şeyler okumak yerine ya arkadaşlarını övecek tanımlar giriyor ya da anket temalı başlıklara yığılıyorlar. hal böyle olunca yazası da gelmiyor insanın, okuyası da...

sadece izlediğim filmler hakkındaki yorumlarımı yazıyorum artık buraya, ileride bir youtube kanalı açar isem orada paylaşım yaparak buraya son veririm diye düşünüyorum ama kafam çok karışık, bana hiç belli olmaz.

exit.

yazılacak hiçbir şey bulamamak yoktur, içilmemiş alkol vardır.

yazacak bir şeyler bulduğumuz zaman da birileri mesaj atıyor; her başlığın altında seni görüyoruz diyorlar. o yüzden mesaj alımını kapattım kafama göre takılıyorum ama genel itibariyle bakarsak bu sözlük olmamış bence.

yazılanlardan ilham almaya sıra gelmiştir o zaman.
bir şeyler yazmak için, bir şeyler hissetmek, düşünmek lazımdır.

yazmak istememekle alakalı olduğunu düşündüğüm durum. içinden gelmiyorsa yazmak, başlığı bahane etmeyin sayın yazarlar. hem ne demişler; isteyen bir şekilde yazıyor.*

kafanın içindeki hareketlilik bazen öyle hızlı oluyorki aradan cümleleri çekip çıkartamıyorsun. biraz durulunca yazarsın elbet.

özünde kimse için değil kendimiz için yazarız. kendimizi avutmak ve de düşüncelerimizi karşımıza alıp toparlamak için.

eğer yazacak veya söyleyecek hiçbir şeyin yok gibi hissediyorsan, en azından söyleyecek önemli bir şeylerin yok gibi geliyorsa senin yazmaman gerekiyordur. evet çok basit.

şu aşamada yazmak senin ihtiyacın değil. zaten her şey kafanda derli toplu ve net demek ki. yeni fikirsel keşiflere şimdilik ihtiyacın yok. kendini ifade etmeye de ihtiyacın yok zira kendini %100 oranda anladığın, neyin neden olduğunu bildiğin bir evredesin. yazmak veya laf anlatmak yerine deneyim aşamasına geçmeye ihtiyacın var. yaz yaz nereye kadar? git kafandakilerle yeni deneyimlere dahil ol. sonra yine yeni güncellemelerle yazasın gelir. o zaman yazarsın. sonra yine yazasın gider. bu böyle döngü.

neyse dur buraya da yaziyim diğer başlıklara yetmemişti cümlelerim bdjsjsjs

gördüğüm kadarıyla sözlükte yazan yazar da kalmamış ki yazacak bir şeyler kalsın.

yazacak bir şey bulamadığım an yok. çünkü düşünceler sonsuz halı, yazmak overlok.

yazmak istemeyenlerin bahanesidir. yazmak isteyen her turlu 1 sey bulur. olmadi yazmak istemedigini yazar.

yazmayın. kimse zorla tutmuyor. herkes bir şeyler yazacak diye kaide yok.

okuyun

daha doğrusu yazmaya değecek bir şey bulunmaması durumudur. nihayetinde yazma emek gerektiren bir iştir. okumanın aksine bir üretme eylemidir. önemli olan motivasyonu yüksek tutabilmektir.

zaman zaman hepimizin yaşadığı bir durum diye düşünüyorum. bazen peşpeşe anlamsız başlık yoğunluğu, yazarı yazabileceği başlık arayışına itebildiği gibi, arayış çabasından da vazgeçirip o gün hiç yazmamaya da itebilir..

1000 sayfadan fazla entrym varmis. herhalde yasamiyorum bu sorunu.

yazacak şeyler var, varolmasına da takatim yok. sabır, şevk kalmadı arkadaş.

son zamanlarda yaşadığım durum . sözlüğe girsem bile çoğu zaman yazmadan çıkıyorum. başlıkların boşluk seviyesinden mi yoksa can sıkıntısından mı bilemiyorum. sanırım pek fazla ilham gelmiyor... böyle deyince de sanki şair ruhlu biriymişim gibi oldu ya neyse.