yazarların en siyasi etkileşimi

devletin başına devlet gelecek diye nara atılan bir mitingte zorla yemek yemişliğim var. sanırım bundan 23 sene falan önceydi. o günden beri herhangi bir siyasi partinin önünden bile geçmedim. konuya o kadar uzağım.

bugün ak parti grup başkan vekili mahir ünal'ı gördüm, yanında korkunç bir koruma ordusu vardı... tarım bakanı da oradaydı... onu çekmeyi unutmuşum.
edit, en siyasi etkileşimim o değil, rte'yi de görmüşlüğüm vardır. (bkz: evet. ahaha.)

swh

bazı bakanlar ile görüşmek.

ahmet davutoğlu bahçemizde babamla kahvaltı etmişti. on beş sene veya daha önce.

türkiye'nin son cumhurbaşkanı ahmet necdet sezer'e selam vermiştim. yazar kasa olayından önce de eski başbakanlık ofisinin önünden birkaç defa geçmiştim. kardeşim ankara'nın göbeğinde askerlik yaptım, bir sürü de makam aracı gördüm eskortlu.

yaşadığım ilçenin belediye başkanıyla halay çekmişliğim var.

babam ve dedem* ilçe belediye başkanına, ayrı ayrı zamanlarda, herkesin içinde haddini bildirmişti. e onların kızı ve torunu olmam. bu kadar.
aslında yaşadığım şehirde sevilmememiz lazım ama öyle bişey olmadı, nasıl olmadığına hala şaşarım. demekki halkımızda, demokrasi anlayışı oturmuş. ya da semtimiz aşmış.

bi tanıdığım perinçekin o zamanki partisinden mv adayı olmuştu, partinin adını unuttum şimdi.
bana da broşür vermişti.

geçen şaşmaz oto sanayide tcdd emeklisi, çakır gözlü, altmış beş yaş civarı, çakır gözlü bir amcayla tanıştım. doğru yol partisi zamanından kalma eski siyasetçiymiş. epey konuştuk. niyetinin eşe dosta faydalı olmak olduğunu anlattıydı. üst yönetim baskısından sonra bırakmış. torpilin, yolsuzluğun her dönemde olduğunu ama bu zamanda etkileşimin fazla ve iletişim kanallarının gelişmiş olmasının daha göz önünde ve bilinir olmasını sağladığını savunuyordu.

2019 seçimi öncesi imamoğlu'nu bir balıkçıda görmüştük. hemen önümüzdeki masadaydı eşiyle.

ben geldiğimde onlar kalkıyorlardı ama bizimkiler muhabbet bile etmiş. napsın siyasetçi adam, halkla münasebet kurmak zorunda azizim.

geçen yürürken baktım bir şeyin açılışı var. beş katlı bir iş merkezi vardı. uzun zamandır da kiralık bina yazılı pankart asılıydı. bina olduğu için de komple bina olarak kiraya veriyorlardı.

dedim oh oh be güzel bak kriz kriz var diyorlar ama sonunda komple kiralık binayı da kiralayan biri çıkmış canım, zaten cadde üstü burayı bu kadar zaman tutmamaları tuhaftı dedim.

sonra daha da yaklaşınca içeri baktım. zafer partisi ilçe teşkilatı olmuş. balonlar ve masalar onun kutlamasıymış.

kokteyl bittiği için yürümeye devam ettim ama ikram sürüyor olsaydı içeri girip sarı kolayla kuru pasta yerdim. parti programını veriyorlarsa alır çıkardım.

96'da refah-yol hükümetinde aktif görev aldım.

o zaman da memleketin hali dumandı tabii.

rüyamda turgut özal'ı görmüştüm.

deniz baykal balıkesir'de seçim otobüsünden bana el sallamıştı

"geçende artık dayanamadım, bi bağırdım böyle burnunun dibine yaklaşıp yeteerr laann diye ..yeminle ortalık inledi valla.
seninki tv.da ya, duymazlıktan geliyo uyanık.
sanki bizde yedik.."
türünden bi etkinlik mi..? malum bizim millet, daha fazlasını adeta bünyeye zarar sayan destansı bir cesarette genelde..

mhp söke belediye başkan adayı selami alkan elimi sıkmıştı. ya ilk oy kullandığım zamandı ya da annemler oy kullanırken onlarla gitmiştim işte bir okula. ama galiba ve çok büyük ihtimalle ilk oy kullanışımdaydı. alkan bey de işte okul okul gezip halkın elini sıkıyormuş herhalde. bana da rastlamış oldu ve yanıma gelip bir şeyler söyleyerek elimi büyük bir öz güvenle, zarifçe sıktı. zaten seçim minibüsü de sürekli geçerdi seçim döneminde. "söke'nin yüzü gülüyor; selami alkannnn, işbaşına geliyooor..." anonsu hala kulaklarımdadır (gelemedi bu arada, swh) ki 90'lardan bahsediyorum, sonları falandı galiba gerçi. başka da önemli bir siyasi etkileşimim olmadı galiba.

90'ların başlarından da şunu hatırlıyorum seçimlerle ilgili (bakınız tanımın en alttaki paragrafı): #2227675 - hafızam böyle işte. ha-ha!

bir sürü arkadaşım bürokrat, iki tanesi milletvekili, bir üniversite hocam cumhurbaşkanı danışmanlarından biri oldu. adamlara talebeyken de tahammül edemiyordum. üniversite okumuş, taşralı muhafazakar erkek profili, bu ülkedeki tüm musibetlerin yüzde 80'inin müsebbibidir. o adamlarla bir daha muhatap olmak istemediğim için hiçbir network oluşturmadım.

anayasa mahkemesinin kuruluş yıldönümüne gitmiştim. haliyle tüm siyasiler oradaydı ama ne bir kavga ne bir kaos oldu. hayal ettiğim gibi bulamayınca ben de bir daha gitmedim.*

iki muhtar ile görüştüm.
askerde sami zığ ve fikri gönültaş paşalar ile görüştüm. ellerinden öpüyorum.