yazarların fazla duygusal olması

birkaç haftadır sözlükteyim ama kayıt olmadan önce de sözlüğü takip ediyordum ara ara. bu sözlüğün sorunu, yazarlarının çoğunun aşırı duygusal tipler olması. yanlış anlaşılmasın duygusallık iyi bir özelliktir, yapay olmasın ve sömürüye kaçmasın yeter.

beğeni veya takipçi uğruna vıcıklığa gerek yok. o akrostişi illa yazmak zorunda değilsiniz ya da ne bileyim saçma duygusal duyarlara gerek yok.

okumuş insan 'fazla duygusal' demez, 'insani özelliklere sahip' der.

diğer insanların duygusuz olmaları daha muhtemel gibi. kaldı ki biz de* diğerlerinin yanında* onlar gibiyiz. bizim duygularımız sadece sözlüğe.*

(bkz: incınmıssın dedi)

günde ortalama 2.5 seans ağlarım.

geçenlerde melankolik ve çok kişisel tanımlarımı sileyim dedim. o kadar fazlaydı ki kriterlerimi "melankolinin dibine vurduklarım ve tc kimlik numaramı vermiş kadar kişisel olanlar" şeklinde özelleştirdim. yine de çoktu..

hayır normalde böyle miyim? değilim. gayet de keyifliyim. buraya gelince artık başlıklar mı beni öyle yazmaya itiyor yoksa içimde birikenler mi açığa çıkıyor anlamıyorum. bir nevi iyi bir şey ama size de yazık. resmen günümü gün edip buranın duygusal yazar sayısını arttırıyorum.

bakın yine kişisel oldu. durduramıyorum efendim.

(bkz: olan var olmayan var)

ben duygusal bi insanımdır ama bunu anlamak dışarıdakiler için zordur. kimsenin yanında ağlamam mesela, anormal durumlar haricinde.

şu sıra çokça iç duygusallığım var. ya hepsini bir kağıda yazıp dökücem yada sürekli kendimle konuşup çözücem.

duygusal insanlar yazar olabilir ancak zaten, kütük gibileri yazar olamaz, o duyguyu veremez okuyucuya.

bilmiyorum bana n'oldu
didelerim kanla doldu
ciğer-gâhım harâb oldu
dîdelerim kanla doldu