1.
ben ikide birde böyle oluyorum, bazan bütün insanları boyunlarına sarılıp öpecek kadar seviyorum, bazan da hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum. bu nefret filan değil... ınsanlardan nefret etmeyi düşünmedim bile..... sadece bir yalnızlık ihtiyacı. öyle günlerim oluyor ki, etrafımda küçük bir hareket, en hafif bir ses bile istemiyorum. taşıp dökülecek kadar kendi kendimi doyurduğumu hissediyorum. kafamda, hiçbir şeyle değişilmesi mümkün olmayan muazzam hayaller, bana her şeylerden daha kuvvetli görünen fikirler birbirini kovalıyor... fakat sonra birdenbire etrafımda bana yakın birini arıyorum. bütün bu beynimde geçen şeyleri teker teker, uzun uzun anlatacak birini.
devamını gör...
2.
"bira içmek için buradayız ve hayatlarımızı öyle yaşamalıyız ki, ölüm bizi almaya geldiğinde titresin."
devamını gör...
3.
nasıl yaşadıysam öyle öleceğim, kenar mahallenin birinde, bir eskicide, alıcısı bulunamamış mektuplara düşülmüş notların arasında kiloyla satılacağım...
devamını gör...
4.
unutulanlar unutanları unutmaz.
devamını gör...
5.
even the seven kingdom couldn't fill the hole that she left behindfjfjf.
şaka şaka. bu robert baratheon'un şeyisi.
"insan kendini ancak insanda tanır."
ne güzel demiş goethe. adını her ortamda tedirgin olmadan söyleyebilsek daha iyi olacaktı aslında ama işte.. neyse.
şaka şaka. bu robert baratheon'un şeyisi.
"insan kendini ancak insanda tanır."
ne güzel demiş goethe. adını her ortamda tedirgin olmadan söyleyebilsek daha iyi olacaktı aslında ama işte.. neyse.
devamını gör...
6.
sonra hiç konuşmasam, sonra hiç konuşmasam
ve bu yorgun, bu üzünçlü yüreği
benim değilmiş gibi, benim değilmiş gibi
kimse görmeden şöyle bir yol kenarına bıraksam.
ve bu yorgun, bu üzünçlü yüreği
benim değilmiş gibi, benim değilmiş gibi
kimse görmeden şöyle bir yol kenarına bıraksam.
devamını gör...
7.
devamını gör...
8.
"başka şansın yok, burada hepimiz deliyiz. ben deliyim, sen delisin!"
l. carroll, alice harikalar diyarında
l. carroll, alice harikalar diyarında
devamını gör...
9.
ahtapot sarılsın, o da yeter.
küçük iskender.
küçük iskender.
devamını gör...
10.
çok tatlıyım 41 kere marşmelov."
devamını gör...
11.
"canın yanmış, gülümsemişsin. kimse anlamamış."
şeker portakalı
devamını gör...
12.
müzikten anlayan kulağa söyle şarkını
devamını gör...
13.
karda donmak üzeresin, uyumak tatlı geliyor, ama ölüyorsun farkında değilsin"
devamını gör...
14.
sevgili (bkz: nilgün marmara)' nın cümleleridir. *
çözüldü aşkın zarif ilmeği bulandı aynalar duruluğu.
çok gizli bir doğru gecenin toyluğunda, bilmedik bizi çekenin yanlış bir uzaklık olduğunu..
yabancıların en yakınıydın sen.
yok böyle bir cümle, ne hissettin be kadın !
yabancıların en yakınıydın sen !
çözüldü aşkın zarif ilmeği bulandı aynalar duruluğu.
çok gizli bir doğru gecenin toyluğunda, bilmedik bizi çekenin yanlış bir uzaklık olduğunu..
yabancıların en yakınıydın sen.
yok böyle bir cümle, ne hissettin be kadın !
yabancıların en yakınıydın sen !
devamını gör...
15.
uyudum, uyandım, uyudum, uyandım, kepaze bir yaşam.
devamını gör...
16.
“kendi içine yürümek ve saatler boyu kimseye rastlamamak.”
rilke.
rilke.
devamını gör...
17.
bir aşkı paylaşmak için çok geç,
bir paylaşıma aşık olmak içinse erken...
beni sevda yerimden vurdu yine zaman...
şimdi sana söylenecek tek cümle;
bende sana yetecek kadar ben kalmadı...
yılmaz erdoğan - beyoğlu'ndan dolmabahçe'ye taşınan bir aralık akşamı
devamını gör...
18.
''umrumda olan şeyler her geçen gün azalıyor.''
şeker portakalı
şeker portakalı
devamını gör...
19.
"yaşamımın, öyküdeki yeşil incir ağacı gibi önümde dallanıp budaklandığını görüyordum.
her dalın ucunda tombul, mor bir incir gibi eşsiz bir gelecek beni çağırıyor, bana göz kırpıyordu.
kendimi dalların çatallandığı noktada otururken görüyordum, incirlerden hangisini seçeceğime bir türlü karar veremediğim için açlıktan ölüyordum. incirlerin hepsini ayrı ayrı istiyordum ama birini seçmek ötekilerin hepsini kaybetmek demekti ve ben orada karar veremeden otururken incirler buruşup kararıyor, birer birer toprağa, ayaklarımın dibine düşüyorlardı."
her dalın ucunda tombul, mor bir incir gibi eşsiz bir gelecek beni çağırıyor, bana göz kırpıyordu.
kendimi dalların çatallandığı noktada otururken görüyordum, incirlerden hangisini seçeceğime bir türlü karar veremediğim için açlıktan ölüyordum. incirlerin hepsini ayrı ayrı istiyordum ama birini seçmek ötekilerin hepsini kaybetmek demekti ve ben orada karar veremeden otururken incirler buruşup kararıyor, birer birer toprağa, ayaklarımın dibine düşüyorlardı."
devamını gör...
20.
"ve tıpkı o eski, acıklı hikayelerdeki yalınayak, karlı yollara düşmüş,
yetim bir çocuk gibi bu yürek... "
- nazım hikmet
yetim bir çocuk gibi bu yürek... "
- nazım hikmet
devamını gör...