yazarların sabah kahvaltısı üçlemesi

simit .
üçgen peynir.
çay.

kahve, kahve ve daha fazla kahve.

şu anda da kahve içerek yazıyorum bunları, en son kahveye dönüşeceğim.

çay. başka yok ki.

su, kahve, su.

sabah kahvaltısının atlanılabilecek bir öğün olduğunu düşünüyorum. günde üç öğün yemeği hayatımıza sokanlara da buradan selam olsun. yavşaklar sizi.

çok kurumsal beyaz yaka konuşacağım belki ama bıkmıyorum bıkamıyorum haşhaşlı üç peynirli ve cold brew. mcnugget ve mcdonalds patatesi gibi doğru ısınırsa müthiş, ısınmazsa da boşuna kalori aldım dedirten bi arkadaşımız. masraflı ama yemek için mi çalışıyorum çalışmak için mi yiyorum bilemiyorum. ancak aile evinde yaşayınca kendi gelir gider denklemimde haklı bir yere oturtabiliyorum.

normalde kahvaltı etmeyi çok sevmiyorum ama güzel bir serpme kahvaltıya tabii ki hayır diyemem (böyle kavurmalı, patates kızartmalı, otlu motlu kallavi ama).

üçleme denmiş ama ben ikileme yapmışım haşhaşlı üç peynirli cold brew ve ben * ama acımam starbucks marka elçisi gibi misto cookie gömdüğüm sabahlar da oluyor.

smoothie, kahve, umut…

kahvaltı üçlü olmaz altılı olur. bak kahvaltı.
benimki:
çay, yumurta, zeytin, peynir, kayısı ve kiraz, reçel.
sonra çay.
en son da çay içerim.
çay içerim demiş miydim?

bu sabah böyle.

çay kahve çay kahve kahve sumuudi, afiyet olsun.
bir de serum, geçmiş olmuş.
yaz geldi yaz, 5 gün sonra temmuz.

yaz en başa domates.
kızarmış, kabukları soyulmuş
olgun ve dolgun. tatli-ekşi, sulu. üzerine az biraz tuz. lezzet patlamasi, damak çatlaması.

domatessiz üçleme mi olur.

yeşil salata
yumurta
zeytin

yulaf, protein tozu , 4 yumurta.
hayatta herşeyin bir bedeli var.
hem istediğimi yiyeyim, hem 50 yaşımda mükemmel vücut olsun... yok öyle bir dünya.
ya yemek yeme zevkinden vazgeçeceksin, ya aynaya bakma zevkinden.