yazın gelmesiyle düğünlerin artması

her sene olan şey.
efenim enflasyon, işsizlik, ekonomi hiçbir şey durduramıyor. insanlar aşka geliyor resmen, düğünlere yetişemiyoruz. eve bir ton davetiye gelmiş, bunların hepsine gidecek miyiz gerçekten, diye sordum babama. cevap vermedi, onun da morali bozuk. kolay değil öyle her düğüne takı yetiştirmek. lafı açılmışken bu adetin de kaldırılması gerek ya. davetliler olarak mağduruz.*

bir de sevilmeyen akrabaları görme boyutu var. keşke düğünlere akrabalar davet edilmese, değil mi? arkadaşlar arasında mis gibi yapılabilir bence.

sebebi çoğu evlenen insanın işçi olması ve evlilik izni ile elde edecekleri tatil fırsatını kış mevsimine denk getirmemek. fakir bir kere evlenip uzun tatile çıkıyor. e yapsın, kışın evlensinde yaptığı tatil mahallede naylonla kaymak mı olsun. kış tatili diye bir şey var elbet ama o da fakir için ekstra alınan malzemeler demek. kayak takımı, kalın ve kaliteli kıyafet. yaz evlenmek ve tatile çıkmak için en elverişli mevsim.

organizasyoncu olan benim mutluluktan halay çekiyor olmama sebep olan durum

aklını kullanan yazın ilk aylarında hatta mayıs ayında düğününü yapar. insanlar maddi ve manevi yorulmadan sezonun ilk düğünün yap altınları kap.