yemek poşetine gemici düğümü atan lokantacı

insanı çileden çıkaran lokantacıdır. bir müddet poşet açılmaya çalışılır fakat açılmayınca tamamen yırtılır ardından tüketilen yemekle beraber lokantacıya sövülmeye başlanır.

içindeki çürük meyve/sebzeler görünmesin diye poşete kördüğüm atan pazarcının yakın akrabası olma ihtimali yüksek lokantacıdır.

yahu tamam, senin seçtiklerin çürük ve görünmesin diye kördüğüm atıyorsun, benim seçtiklerimin içinde olduğu poşetten ne istiyorsun? taşıyamıyorum öyle, senin kördüğümü açamadığım için de parmaklarımı sıkıyor poşet. kangren mi olalım eve gidene kadar, he?

bi’ salın şu artık poşetleri, parmaklara özgürlük!

(bkz: yaran başlıklar)

bazen "nefsimi ne kadar kontrol edebiliyorum" diye düşünüp itina ile poşeti açmaya çalışıyorum. açlık seviyesine göre sonuç değişiyor tabii. eğer çok acıktıysam poşeti bağlayan kişinin kulaklarını çınlatırım bi.

t: paket açılıp, dökülmesin diye yapılan nihai düğümün kadim bilgesi.

siparişleri karıştırmamak adına 2-3 poşeti birbirine bağlıyor kuryeler. poşetleri ziyan etmemek için ısrarla bu düğümleri açtığımda oluyor tek bıçak darbesi ile kesip attığım da.

ne kadar aç olduğuma göre değişir.