yemek yarışmaları

oldukça aptal programlardir.
kime ne faydasi var. yok tabi.
istediginiz eger yemek yapmaksa, en alasini, internetten ogrenirsin.

tamamen reyting amacli olusum bunlar azizim.

izlenmesi en saçma olan yarışma türü. yemeğin tadı denen şey görsel bir şey olsaydı belki bir anlamı olabilirdi ama yarışmada tadına bakanlar dışındakiler için hiçbir şey ifade etmiyor o yemekleri görmek.

televizyon karşısında oturup başkalarının tattığı yemekler hakkında yorum yapmak... almayayım, alana da engel olmayayım.

bazen faydalı olan yemek programlarıdır. annem hiç yapmadığı bir yemeği böyle bir yarışma programı yüzünden yaptı. ben ise yine aynı yarışma programı yüzünden kalktım hamur yoğurdum. bakın burası bile çok önemli. çünkü ben tembel bir insanım. bitti mi, bitmedi. o yoğurduğum hamuru bir de açtım. pişirdim. bir de araları için iç hazırladım. ve yağlama ile tanıştım. hüüüğ gözler yaşlı. bana yağlama yaptıran bu yemek yarışmaları kim bilir daha neler yaptıracak. ben de artık juniorcheff oldum. tüm yarışmacı arkadaşlara başarılar dilerim.

boşuna harcanan israftır bırak başkaları alsın o malzemeleri çöpe gidiyo o yemekler sonra.

rezalet ötesi yarışmalardır. sevgili yazar gece viyadüğü’nü bu başlığı açtığı için tebrik ederim. abi allah aşkına biz ne hale düştük yahu. durumu olmayan insanlar alırken rencide olmasın diye sokaklarda isteyenlerin altın ve gümüş (artık tam olarak neyse) koyabilecekleri özel bölmeler olurmuş. ihtiyacı olan gider oradan alırmış. inanın son zamanların modası atalarımız, dedelerimiz -ki kendilerine büyük saygı duyarım- reklamı yapmıyorum. ışık tutmak istediğim şey, zihniyet. şimdi bakıyoruz tv lere millet açlıktan kırılırken izleyenlerin gözünün içine soka soka en güzel yemekleri yiyorlar. hatta hapur hupur götürüyorlar. lan bari nezaketen sadece kenarından şöyle bir tadın. en azından “yani kameralar önünde pek olmuyor ama işte bu da işimiz” diye düşündüklerini farz edelim. yarışmacılar birbirlerini ayrı yiyor oradan ayrı bir rezalet çıkıyor. seviye yerlerde sürünüyor. yahu hepiniz mi akıl tutulması yaşıyorsunuz yoksa ben mi deliyim bazen karar veremiyorum. yapmayın abi çok ayıp ediyorsunuz. bu yazdıklarım master chef ve benzeri programlar içindi.

gelelim birbirinin yemeğini beğense de beğenmese de mutlaka bir kulp bulup “olmamış” diyen yarışmacıların olduğu programlara. gerçekten onları da ibretle izliyorum. canhıraş şekilde büyük ödülü almak için birbirlerini yiyorlar. ve tabii ki fakirler ya da dar gelirliler denk geldiklerinde imrenerek izliyorlar. çeşit çeşit yemekler ve tatlılar sergileniyor.

tabii ki izleyenlerin bu programlara prim verenlerin de suçu var. kameranın arkası ya da önü fark etmiyor. bence toplum olarak delirdik.

ve maalesef işte tarih boyunca zihniyetin nereden nereye geldiğinin bir açıdan fotoğrafı size.

insanın midesini bulandıran gereksiz herhangi bir amacı olmayan yarışmalardır.