yeni bir insan tanımak vs yeni bir kitaba başlamak

yeni bir kitaba başlamanın kazanacağı versustur. kitaplar insanlardan vefalıdır. size zarar vermezler. yeni bir insan tanımak ise her yönüyle risklerle doludur. bu riske değer mi bilemiyorum.

kitabı en fazla nereye koyduğunuzu kaybedersiniz. size mesafe koymaz. menfaati için sayfalarını gizlemez. siz izin vermeden gidip başkasının olmaz.

yeni bir insan tanımak.
onla uzun uzun sohbet etmek.
kıyısını, köşesini öğrenmek,
onda ortak noktalar bulmak.
ardından sakin bir köşede, yeni bir kitaba başlamak.
ikisi aynı gün olmuşsa var ya
o gün benim için nirvanadır.
nadiren de olsa yaşadım böyle günler,
gene yaşamayı umuyorum.

yeni insanlar tanımak, bence çok daha zevkli çünkü her insan, bir kitaptır klişesine girmeyeceğim ama farklı farklı insanlar tanıyarak hayata dair çok şey öğrenebilirsiniz. sırf yeni insanlarla tanışmak için eşimle yola çıktığımız, kampa gittiğimiz zamanlar oluyor. bu vesile ile çok farklı insanlarla tanışıp arkadaş olduk. bir de yeni insanlar tanımak, hayata dair umutlarımı yeşertiyor, önceleri çok kötü insanlar tanıyıp hep mi kötü insanlar var ya diye düşünürken, sonraları yeni insanlar tanıdıkça bu dünyada sadece kötü insanlar yokmuş fikrini edindim. aslında yeni bir insanı tanımak, riskli bir şey değil bence çünkü sen insanlara nasıl yaklaşırsan, onlar da sana öyle yaklaşıyor. zaten izin verdiğin kadar hayatında olabilirler, yani kontrol yine kişinin kendisindedir.

aslında ikisi de hemen hemen aynıdır.

etrafınızda mutlaka yeni tanıdığınız insanın karakteri ya da başladığınız yeni kitabın hakkında spoiler verecek birileri olacaktır.

istemeseniz de yeni insanlar tanırsınız. en merdümgiriz insan bile tanır.
ama yeni bir kitaba başlamak için kapağı açmanız gerekir. hepsinden önemlisi okuma iradesi göstermeniz gerekir.

kaldı ki değişen o kadar da bir şey yok. mevzu yine aynı. dışarıda insanlar, kitaplarda insanlar, online oyun mu insanlar. sözlük mü insanlar. fark etmiyor efendim kapağı yine insanların olduğu bir yere atıyorsunuz.

özünde bu kıyas bizi aynı yere götürüyor. biz yalnız kalamıyoruz.

ama bir istisna var gibi. hatırlarsınız belki (bkz: into the wild) filmini. eleman kaçıyordu her şeyden herkesten. doğanın kollarına bırakıyordu kendini. böyle bir şey olabilir mesela.
sen bugüne kadar yediğim en güzel elmasın demişti eleman. tavsiye ederim, izleyin.*

bir de başlık şöyle olsa daha iyi olurmuş.
yeni bir insan tanımak vs yeni bir kitabı okumak. kastedilen anlaşılıyor gerçi, o kadar da önemli değil.*

yeni bir kitaba başlamak kazanır. insanlar değer bilmez, çıkarlarına göre hareket eder. kitaplardaki samimiyet insanlarda kesinlikle yok. insan yerine kitap arkadaş edinsek hep keşke.

tabikide yeni bir kitaba başlarım. kitaplar her daim yanındadır ama insanlar her zaman vakit kaybıdır...