yere düşen dondurma (yazar)

bir uğrayayım dedim şöyle nickimin altına. havalar sular nasıl bir bakayım.

nicki ile üzmüş olan yazar.

kendisi ince ruhlu bir yazar. bu karanlık dünyanın aydınlık yüzlerinden biri..

benimdir efendim, tanımlarımı okuyup beğendiyseniz nick altıma bir şeycikler yazmayı da çok görmezsiniz umarım. seviliyorsunuz portakallar:)

aklıma 5-6 yaşlarındayken , 30 ağustos zafer bayramı'nın fener alayını seyretmek için gittiğimde yere düşürdüğüm dondurmam gelir ve eve ağlaya ağlaya gidişim.
güzel yazan yazarlardan, hoş gelmiş, güzellikleri yazmaya devam edin..

pasta dilimi ile aynı kaderi yaşayarak her zaman kafa üstü gidecek dondurma.

aynı zamanda bir yazar.

ara sıra denk geldikçe okuyorum efendim. beğendiklerim var elbet. elinize sağlık.
kazım koyuncu'ya selam olsun diyelim.

ulan yazar olarak mı, tanım olarak mı ?

yazarcım yazarcım tatlım yazarcım benim. dostluğumuz daim olsun dediğim yazar tanesi.

defalarca terden su olmama sebep olan talihsizlik.
büyük çocuk ile ortanca önümde yürüyorlar elele, ben bebek arabasını tutuyorum bir elimle, diğer elimle para çıkarmaya çalışıyorum, dondurmacı sırasıyla üçüne de dondurmalarını veriyor, devam ediyoruz derken ortancanın dondurması yere düşüyor, ardından ona kızan abisinin dondurması yere düşüyor, ikisi ağlamaya başlayınca en küçük de korkudan ağlamaya başlıyor, onları sakinleştireceğim diye ben kan ter içinde kalıyorum. çocuklar küçükken her yaz böyle beş on günümüz olurdu. gererdi beni dondurma.
edit : aklım yorgun yıllara gittiği için daldığımı fark eden, bana sabırla kendini hatırlatan, beni mahcup eden, tatlı, naif değerlendirin farkında, iyi ki diyeceğim yazar.