yıl dönümü ay dönümü kutlamaları

hayatıma biri girene kadar hayatta kutlamam
neymiş o 1. ay 2. ay ... 1. yıl 3. yıl...dediğim ama illa ki hatırlanmasını , hayatım olduğu için şükredilmesi gereken bir gün olarak görmeye başladım. çünkü gerçekten o kadar zor ki aylarını yıllarını hatta bu zamanda saatlerini bile geçirecek gerçek ve doğru hissetirecek insanı bulmak.
bu yüzden her gün en azından aklımızdan, kalbimizden ‘iyi ki...’ diye geçirten birini bulmuşken bu ay ve yılların da kıymetini hatırlatan kutlamalar.

genelde çiftlerin kutladığı önemli gün diye nitelendirdikleri günlerdir. sözlü şekilde birinci ayımız geride kaldı seni seviyorum tarzında şeyler söylenip manita öpülmelidir. gerisi hediye falanlar filanlar saçmalığa girer. senede bir kere adı kutlama olarak birlikte bir içki veya ayran içilip bir senem seninle geçti çok güzel bir seneydi tarzında söylemlerle kutlanmalıdır. vıcık vıcık olmamalıdır.

sevgi ve saygı olan her ilişkide normal olan belki de normal olması gereken kutlamalardır. illa ki istanbul boğazında balık yemek, çeşitli gösterilerle kutlamayı gerektirmez bu durumlar. ilk zamanlarda belki ilişkiyi canlı tutmak adına yapılabilinir ama gerçek bağ oluştuktan sonra yürekten bir kutlama sözü yeterli olacaktır.

ay donumu bıraz komık gelıyor ama ozel kaldıkca, isterse gün donumu (sdjfsj abarttım) de kutlanır. ama gozunuzu seveyım ucan balonları, pastaları her ay gormesek de olur.

hadi yıl olurda her ay kutlamamı yapılır. ay dönümü bana saçma geliyor yani.

erkeklerin en zor anlarından biri ay dönümü kutlamak zorunda kalmak*. sanırım ilişkiler eskiye nazaran daha kısa olduğu için kadınların bu kısa zamana sığdırmaya çalıştıkları bir ritüel.

yıldönümü ise daha bir ciddiyet, aidiyet hissi yaratır. gerçekten ama gerçekten kadınlar için çok önemlidir. unutan erkeğin durumu, serengeti yaylasındaki sürüden atılmış, tek başına aslanlara yem olmayı bekleyen öküzbaşlı antiloplar gibidir.

(bir arkadaşın başına gelmiş de o anlattı hep)

bana genel olarak kutlamalar saçma geliyor. içten gelmesi gereken şeyleri zorunluluğa çevirerek samimiyeti öldürme olayıdır.

bizim okulda albay eşi olan bir öğretmen vardı. eşi albay falan ama biraz anadolu insanı. bilmez öyle aydönümü yıldönümü falan. öğretmen arkadaş ise tutturmuş "bunca yıllık evliyiz, bu sene senden sürprizli bir yıldönümü hediyesi istiyorum" diye. ay geçmiş gün geçmiş tam evlilik yıldönümünu kutlayacaklari hafta ailesinden hastalık haberi gelince öğretmen arkadaş memlekete gitmek zorunda kalmış. içine nasıl dert olduysa "sürprizli hediyemi annemlerin evine ginder, onlar da görsün sevinsin." diye emir vermiş albaya. albay düşünmüş taşınmış evlilik yıldönümü gelince hediyeyi zar zor hazırlayıp göndermiş.
öğretmen arkadaş annesinin evinde çalan zile kapıyı açınca bir de ne görsün ? kapılardan sığmayacak kadar devasa boyutta kocaman bir çelenk. üzerinde de "albay falan filan " diye adamın ismi !!!!
aradan yıllar geçtikten sonra başına gelenleri kahkahalar ile anlatan öğretmen arkadaş herhangi bir kişiden beklenti seviyemizi kişinin karakter yapısına göre belirlememiz gerektigini net bir şekilde öğrenmemi sağlamıştı.

alkış alkış. bugün buradaki birinci ayım. teşekkürler.

gün dönümü kutlayan insan gören gözlerin pek şaşırmayacağı kutlamalardır.

tamamen gereksiz bir gün fakat günümüzde ilişkileri sürdürebilmek bir başarı olduğu insanların bunu kutlamasına da bir taraftan hak veriyorum tabii. bu kutlamalara ayrılan bütçelerle insanlara yardım etmek daha mantıklı bence.

kadınların bayıldığı,erkeklerin fenalık geçirdiği durum.

sevişme dönümü kutlaması da var mı acaba çok merak ettim. düşünsene böyle bir şey var ve kutlama olarak da sevişiyorsun, sınırsız bir döngüye giriyorsun falan.*

emperyalizme uşaklıktan başka birşey değil... eve çay alırım şeker un alırım hanım daha çok sevinir çünkü farkında...

arkadaşlar yıldönümüne saygı duyarım kutlasın herkes de, kimsenin sevdiceğini bulması her ay kutlanacak kadar önemli bir olay değil yahu! yapmayın kuzum birbirinizden sıkılırsınız vallahi.

eskiden rezillik dediğim, uzun bir zamandır eksik etmediğim olay. ılla büyük hediye almaya gerek yok, hatırlamak ve basit bir süpriz yapmak bile yeterli karşı tarafa bir tebessüm kondurmak için. zaten tek istediğiniz o mutluluğu yaşamak ve yaşatmak oluyor, o sebepten zahmet de olmuyor. bence bu işi tatsız ve ruhsuz yapan insanların kutlamak zorunda hissetmesi ve hediyelere boğmaya çalışması, basit bir hediye bile zor bir karar iken her ay aynı derde düşmek tabi yorucu oluyor, birde daha uzun geçmişi olmayan ilişkilerde karşı tarafın gönlü olsun diye yapanlar var veya beklentiye girenler oluyor. ıçinizden geliyorsa, geldiği kadar kutlayın. validation değil celebration olmalıdır.

yıl dönümü için birşey diyemem ay dönümü biraz saçmadır.
doğum gününü de aylık kutlayın.
ben 310 aylık oldummm diye her ay pasta kestiğini düşünsene *

bunlar hep kapitalizmin tuzakları diyorum, ağzıma kürekle vurup susturuyorlar. mağdurum .